Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014

Χριστούγεννα των ρήξεων και της απελευθέρωσης...


Πώς, άραγε, ο ίδιος ο Χριστός προσδιόρισε τη σάρκωσή του και την είσοδό του στην ανθρώπινη ιστορία; Το ευαγγέλιο του Λουκά μας πληροφορεί ότι ο Ιησούς ξεκίνησε τη δημόσια δράση του αναγγέλοντάς την ως αποστολή απελευθερωτική. Βρισκόταν στη συναγωγή της Ναζαρέτ και, όπως συνήθιζαν οι συναγμένοι Ιουδαίοι, διάβασε φωναχτά ένα απόσπασμα της Γραφής. Επρόκειτο για κείμενο του προφήτη Ησαΐα, το οποίο ο Λουκάς παραθέτει ως εξής:

"Το Πνεύμα του Κυρίου με κατέχει, γιατί ο Κύριος με έχρισε και μ' έστειλε ν' αναγγείλω το χαρμόσυνο μήνυμα στους φτωχούς, να θεραπεύσω τους τσακισμένους ψυχικά• στους αιχμαλώτους να κηρύξω λευτεριά και στους τυφλούς ότι θα βρουν το φως τους• να φέρω λευτεριά στους τσακισμένους, να αναγγείλω του καιρού τον ερχομό που ο Κύριος θα φέρει τη σωτηρία στο λαό του" [1].

Ευθύς μόλις ανέγνωσε το χωρίο, ο Ιησούς το συνέδεσε απερίφραστα με τον εαυτό του: "Σήμερα", τους είπε, "βρίσκει την εκπλήρωσή της η προφητεία που μόλις ακούσατε".

Καθαυτή η επιλογή του κειμένου είχε πολύ σημαντικά συμφραζόμενα. Μιλώντας για την ανατολή μιας εποχής απελευθέρωσης, παρέπεμπε σε έναν πολύτιμο και ριζοσπαστικό ιουδαϊκό θεσμό, το Ιωβηλαίο έτος. Κατ' εντολή του Θεού, κάθε πενήντα χρὀνια η υποθηκευμένη για χρέη περιουσία επιστρεφόταν στους ιδιοκτήτες της και ελευθερώνονταν οι δούλοι (Λευιτ. 25: 8-34). Επρόκειτο, δηλαδή, για μια ασφαλιστική δικλείδα κατά της συσσώρευσης πλούτου, κατά της τοκογλυφικής οικονομίας, κατά της απανθρωπιάς, κατά της κοινωνικής αδικίας. Έτσι, ο Χριστός δηλώνει ότι αυτό που εγκαινιάζει είναι μια στάση ζωής προεχόντως αλληλεγγύης. Η σύνταξη με το μέρος των οδυνομένων γίνεται σημάδι ότι η Βασιλεία, ο νέος κόσμος του Θεού ξεμύτισε.

Στο σημείο αυτό, ωστόσο, υπάρχει άλλο ένα ζήτημα, εξαιρετικής σπουδαιότητας. Το κείμενο που παραθέτει ο Λουκάς, δεν είναι στην πραγματικότητα ατόφιο απόσπασμα του Ησαΐα, αλλά μια σύνθεση! Ολόκληρο είναι ειλημμένο από το το 61ο κεφάλαιο του προφητικού βιβλίου (στ. 1-2), πλην της φράσης "να φέρω λευτεριά στους τσακισμένους". Αυτήν ο Λουκάς την πρόσθεσε στο απόσπασμα, προφανώς εμπνεόμενος από άλλο σημείο του Ησαΐα (τρία κεφάλαια παραπάνω), όπου διευκρινίζεται ποια είναι η αυθεντική νηστεία, η οποία και ευχαριστεί τον Θεό [2]. Η αυθεντική νηστεία, λέει εκεί ο Ησαΐας, δεν έγκειται στην τήρηση εξωτερικών λατρευτικών τύπων: "Μ' αυτό τον τρόπο που προσεύχεστε, δεν πρόκειται να εισακουστεί η προσευχή σας. Η νηστεία, όπως εγώ τη θέλω [λέει ο Θεός δια γραφίδος Ησαΐα], δεν είναι να κακουχείστε για μια μέρα, και το κεφάλι κάτω να το σκύβετε, καθώς το βούρλο, με ρούχα πένθιμα να κάθεστε στη στάχτη". Αντιθέτως, η αυθεντική νηστεία έγκειται σε δράση απελευθερωτική: "Να σπάτε των αδικημένων τα δεσμά, να λύνετε τα φορτία που τους βαραίνουν, τους καταπιεσμένους ν' απελευθερώνετε και να συντρίβετε κάθε ζυγό" (58: 5-6). Με τη σύνθεση, λοιπόν, που πραγματοποίησε ο Λουκάς, υπογραμμίζεται ακόμη εντονότερα το απελευθερωτικό πρόταγμα.

Ο ιωβηλαίος θεσμός αφορούσε την πράξη. Όχι κάποιον ανιστορικό εσωτερισμό. Και η σάρκωση δεν αποτελεί χημεία (δηλαδή απλώς την ανάκραση δυο υλικών - της θείας και της ανθρώπινης ουσίας), αλλά το αντάμωμα του ζείδωρου Θεού με την ανθρώπινη πληρότητα, άρα και με την ευθύνη, και με την πράξη, και με τις σχέσεις. Η διακήρυξη του Χριστού (διακήρυξη που αντανακλάται σε πλήθος σημεία του ευαγγελίου του, όπως η συγκλονιστική αντίθεσή του προς τον Μαμωνά και τη μετατροπή του ναού σε χρηματιστήριο) προσκαλεί τους Χριστιανούς σε πράξη που αλλάζει τον κόσμο, που απελευθερώνει, που έρχεται σε ρήξη με τις δυνάμεις οι οποίες λεηλατούν την ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια. Από τη δεκαετία του 1970, η διακήρυξη αυτή έγινε αφετηριακό σημείο της θεολογίας της απελευθέρωσης [3], η οποία όρισε ως ευαγγελικό καθήκον και ως αποστολή της Εκκλησίας την καταπολέμηση των κοινωνικών δομών που παράγουν αδικία και εξαθλίωση. Ωστόσο, η οπτική αυτή έχει τα ριζώματα της στην ίδια την εκκλησιαστική παράδοση - άσχετα αν οι ίδιοι οι εκκλησιαστικοί άνθρωποι συχνά την θέτουν σε καταστολή ή αγανακτούν μόνον όταν θιγεί η ατομική τους ευμάρεια, κι όχι επειδή η πλουτοκρατία είναι ακραιφνής ειδωλολατρία και σε καλούς και σε κακούς καιρούς! Ήδη τον 14ον αιώνα ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς επικαλέστηκε ακριβώς το περί νηστείας και συντριβής των ζυγών χωρίο του Ησαΐα, για να συνηγορήσει υπέρ της πράξης εκείνης, η οποία ταυτόχρονα αποτελεί κορυφαία πνευματική στάση. Και κατέληγε:

"Οι άρπαγες και οι άδικοι δεν θα αναστηθούν για να έρθουν πρόσωπο με πρόσωπο με τον Χριστό και να κριθούν, αλλά ευθύς για να καταδικαστούν [...], διότι και στην εδώ ζωή ποτέ δεν είχαν έρθει πραγματικά πρόσωπο με πρόσωπο με τον Χριστό [...]. Οι τεράστιες περιουσίες είναι στην πραγματικότητα κοινές, αφού προέρχονται από τα κοινά ταμεία της φύσης που έφτιαξε ο Θεός [...]. Κανείς δεν θα μπορέσει να αποφύγει την ποινή, αν δεν δεχτεί στη ζωή του τους φτωχούς" [4].

Μήπως η χριστιανική συμμετοχή σε ένα παγκόσμιο κίνημα διαγραφής των καταχρηστικών και τοκογλυφικών χρεών δεν είναι τίποτα παραπάνω από απαίτηση του ίδιου του μυστηρίου της πίστης; Αποστολή των Χριστιανών (αν αυτοί αντέχουν το βάρος της ταυτότητάς τους) είναι να μαρτυρήσουν με λόγο και πράξη στον δημόσιο χώρο αυτό που ο σαρκωμένος Θεός τους το πρωτοανήγγειλε σε μια συναγωγή. Ο ίδιος τους ζήτησε ακροτελευτίως να γίνουν μάρτυρές του "ως τα πέρατα της γης" (Πράξ. 1:8).

ΘΑΝΑΣΗΣ Ν. ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
1. Λουκ. 4: 18-19. Οι μεταφράσεις είναι από τις εκδόσεις Η Καινή Διαθήκη. Το πρωτότυπο κείμενο με μετάφραση στη δημοτική, και Η Παλαιά Διαθήκη. Μετάφραση από τα πρωτότυπα κείμενα, εκδ. Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας, Αθήνα 1989 και 1997 αντίστοιχα. 
2. Βλ. Jacques Matthey, "Luke 4: 16-30. The Spirit's mission manifesto: Jesus' hereneutics and Luke's editorial", στο: Internalional Review of Miasion 352 (2000), σσ. 3-11.

3. Λ.χ. Gustavo Gutierrez, The God of Life, εκδ. Orbis Books, Maryknoll, New York 1991, σσ. 6-9.

4. Γρηγόριος Παλαμάς, PG 151, 161C-165B. Βλ. Θανάσης Ν. Παπαθανασίου, Κοινωνική δικαιοσύνη και Ορθόδοξη θεολογία, εκδ. Ακρίτας, Αθήνα 32006, σσ. 42-46.

----------------
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Χριστιανική", Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011

Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2014

ΟΙ ΜΕΤΑΞΩΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ. ΑΠΛΟΙ, ΑΛΛΑ ΣΟΦΟΙ.


...Του Γιάννη Τριάντη.
Το είχε πει σε μια συνέντευξή του ο αείμνηστος Νίκος Καρούζος: «Μεταξωτοί άνθρωποι». Μιλούσε για κάποιους χωρικούς που είχε συναντήσει στη Λέσβο.
Αγράμματοι ήταν, αλλά σοφοί. Και, προπάντων, τρυφεροί με τους άλλους. Απαλοί, χωρίς γωνίες που κόβουν, χωρίς καχυποψία, δίχως έπαρση και επιθετική ειρωνεία
που πληγώνει. Μεταξωτοί άνθρωποι;
Μου 'μεινε αυτός ο χαρακτηρισμός. Χαράχτηκε μέσα μου. Κι από τότε ένα νέο κριτήριο λειτουργεί στις αξιολογήσεις μου για τους ανθρώπους: η συμπεριφορά και η στάση
τους σε «ασήμαντα» πεδία της καθημερινότητας.
Αυτά που συνήθως τα προσπερνάμε ή δεν τα παρατηρούμε, γιατί δεν μας απασχόλησαν ποτέ οι εκφάνσεις της «μεταξωτής συμπεριφοράς».
Βέβαια οι άνθρωποι δεν συγκροτούν ως χαρακτήρες ένα συμπαγές όλον, αλλά ένα αντιφατικό σύνθεμα, στο οποίο συνυπάρχουν «μεταξωτά» στοιχεία και ακάνθινες απολήξεις.
Γι' αυτό και είναι κάπως παρακινδυνευμένα τα άμεσα και οριστικά συμπεράσματα για το «είναι» των ανθρώπων.
Παρ' όλα αυτά, προσωπικά, διακινδυνεύω την εξαγωγή συμπερασμάτων παρατηρώντας μικρές «ασήμαντες» κινήσεις στις παρέες,
στον εργασιακό χώρο και στο «δάσος» του καθε μέρα, όταν συγχρωτίζομαι με αγνώστους. Και συνήθως δεν πέφτω έξω.
Διότι τα γνωρίσματα αυτά αποκαλύπτουν πειστικά τον εσωτερικό κόσμο του άλλου. Τουλάχιστον σε μεγάλο βαθμό...
Φερ' ειπείν, «σκλαβώνομαι» από εκείνους που δεν ορμάνε να πιάσουν την καλύτερη θέση στο τραπέζι μιας ταβέρνας.
Θεωρώ την κίνηση αυτή απότοκο καταγωγικής ευγένειας και γενναιοδωρίας, η οποία αδιαφορεί για το ιδιωφελές και συμφέρον.
Αντίθετα, οι άνθρωποι που σπεύδουν φουριόζοι για μια καλή θέση καταχωρίζονται μέσα μου σαν αρπακτικά.
Και -το 'χω παρατηρήσει- έτσι συμπεριφέρονται, σαν αρπακτικά, και σε άλλα ζωτικά και κρίσιμα πεδία...
Κάποτε βρέθηκα σ' ένα τραπέζι, στο οποίο κυριαρχούσαν οι «επώνυμοι». Απέναντί μου καθόταν ένας πολύ γνωστός καλλιτέχνης,
μεγάλο όνομα, ο οποίος ούτε φλυαρούσε ούτε ακκιζόταν όπως κάποιοι άλλοι στη συντροφιά. Όταν άρχισαν να καταφθάνουν
τα πρώτα κοινά πιάτα, ήταν ο μόνος που δεν επέπεσε για να εξασφαλίσει τη μερίδα του, αλλά ρωτούσε τους διπλανούς του
και μοίραζε πρώτα στους άλλους και μετά, ό,τι έμενε, κρατούσε για τον εαυτό του. «Μεταξωτός άνθρωπος», σκέφτηκα...
Η μεταξωτή συμπεριφορά δεν παραπέμπει απαραιτήτως -ή κυρίως- στο σαβουάρ βιβρ και στους «καλούς τρόπους» εν γένει.
Τέμνεται σε κάποιες περιπτώσεις, αλλά δεν αποτελεί αποτύπωμα διδαχθείσης μεθόδου για το φέρεσθαι.
Εδώ, το «μετάξι» είναι αυτοφυές ή προϊόν δουλεμένου χαρακτήρα. Είναι ο τρόπος που ο άλλος βλέπει τους συνανθρώπους του.
Είναι η θέαση του κόσμου χωρίς τα εγωιστικά γυαλιά του προσωπικού ωφελιμισμού. Είναι, ευρύτερα, η υποταγή του ατομικού συμφέροντος στη συλλογικότητα,
χωρίς βέβαια η «μεταξωτή συμπεριφορά» να φτάνει σε σημείο υπονόμευσης προσωπικών δικαιωμάτων και δικαίων. Κανένας δεν έχει δικαίωμα να αδικεί τον εαυτό του...
Όμως, προσέξτε μια λεπτή απόχρωση: ποτέ ένας «μεταξωτός άνθρωπος» δεν νιώθει κορόιδο, όταν άλλοι τον προσπερνούν -στη σειρά μιας καντίνας ή στην ιεραρχία- χρησιμοποιώντας αθέμιτα μέσα και μεθόδους.
Το «άφες αυτοίς» είναι ριζωμένο μέσα του. Αποτελεί μέρος του αξιακού του κώδικα. Ξέρει τι γίνεται στην «αγορά». Αλλά συνειδητά δεν συμμετέχει στο εξοντωτικό αυτό παιχνίδι. Απέχει χωρίς να κλαυθμηρίζει.
Γιατί, εκτός από μετάξι, τέτοιοι άνθρωποι διαθέτουν και ένα σκληρό κοίτασμα, που τους επιτρέπει να είναι ταυτόχρονα στωικοί και γρανιτένιοι.
Ένας από αυτούς έγινε φίλος μου - και το κατάλαβα από την πρώτη στιγμή ότι θα συμβεί αυτό. Πρώτη μέρα στη μονάδα γύρισε από τη σκοπιά και μπήκε στη σειρά για φαγητό. Ήταν τρίτος από το τέλος. Τότε ακούστηκε ο μάγειρας να λέει ότι έμειναν μονάχα δύο μερίδες. Ο Κωστής πλησίαζε, ήταν ένας από τους δύο τυχερούς.
Αλλά μόλις άκουσε τον μάγειρα, έφυγε αθόρυβα παραχωρώντας τη θέση του στον επόμενο. Έτσι. Αθόρυβα, αυτοθυσιαστικά, γενναιόδωρα, χωρίς να το κάνει θέμα...
Οι «μεταξωτοί άνθρωποι», λοιπόν. Που μιλούν ελάχιστα για τον εαυτό τους. Που χαίρονται με τις επιτυχίες των άλλων. Που δεν σπεύδουν χαιρέκακα να «κάνουν πλάκα», δήθεν χαριεντιζόμενοι, με εξωτερικά γνωρίσματα που πονάνε τους άλλους... Εκείνοι, που δεν σπερμολογούν διακινώντας φήμες. Εκείνοι που υπερασπίζονται σθεναρά κάποιον απόντα όταν λοιδορείται σε μια παρέα, χωρίς να είναι φίλος τους, αλλά επειδή νιώθουν ότι αδικείται...
Οι μεταξωτοί άνθρωποι. Όσοι προσέχουν τι λες, και δεν είναι ωσεί παρόντες στην κουβέντα, με το μυαλό τους στο τι θα πουν οι ίδιοι για να εντυπωσιάσουν. Άνθρωποι με ανοιχτούς πόρους και πλατιά καρδιά... Υπεράνθρωποι; Όχι. Απλώς, μεταξωτοί... Φαίνονται από μακριά.
Αρκεί να προσέξεις «μικρές», «ασήμαντες» κινήσεις στο φέρεσθαι των ανθρώπων...

Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2014

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ..."ΠΟΤΕ ΘΑ ΠΑΝΕ ΜΕΣΑ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΑ ΦΑΓΑΝΕ?"

Η επιστολή προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που απεύθυνε  ο ομογενής Χρήστος Μαγγούτας, από το Τορόντο του Καναδά  και την έκανε γνωστή ο Γιατρός κ. Κλεάνθης Γρίβας.

"Προς τον κ. Παπούλια:

Είστε πρόεδρος της Δημοκρατίας;
Αν είχα τη δύναμη, θα προτιμούσα ως πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας όχι εσάς αλλά τον Ισλανδό πρόεδρο, τον Όλαφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον.
Μπορεί να καυχιόμαστε ότι εμείς γεννήσαμε τη δημοκρατία, αλλά πάει καιρός πια που δεν έχουμε συγγένεια μαζί της.

Όταν το ισλανδικό Κοινοβούλιο ενέκρινε κάποιο νόμο παρόμοιο με το Μνημόνιο 1 και στάλθηκε για επικύρωση στον πρόεδρο της δημοκρατίας,
αυτός ενεργοποίησε το μόνο... δικαίωμα που είχε, όπως κι εσείς: δεν το υπέγραψε και κάλεσε το λαό σε δημοψήφισμα. Ήταν η πρώτη φορά που έγινε
δημοψήφισμα στη χώρα αυτή. Η εξήγηση ήταν σαφής:

«Δεν μπορώ εγώ ή οι λίγοι βουλευτές που ψήφισαν αυτό το νόμο να αναλάβω την ευθύνη να επικυρώσω ένα νόμο που θα επηρεάσει τη ζωή κάθε
πολίτη της χώρας μου. Σε ένα τόσο σοβαρό θέμα μόνο ο λαός μπορεί να αποφασίσει».

Το δημοψήφισμα έγινε και ο λαός απέρριψε το νόμο. Δεν είχε άδικο: τρεις τράπεζες είχαν δανειστεί 80 δις ευρώ, ήτοι το δεκαπλάσιο από το
Ακαθάριστο Εθνικό Εισόδημα της χώρας, είχαν χρεοκοπήσει και τώρα ζητούσαν από το λαό να πληρώσει τους δανειστές σε διάφορες χώρες.

Οι πολιτικοί άρχισαν νέες συνομιλίες με τους δανειστές και έφεραν τροποποιημένο σχέδιο στη Βουλή (κάτι σαν Μνημόνιο 2), το οποίο
ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία και στάλθηκε στον πρόεδρο της Δημοκρατίας για επικύρωση. Και πάλι εκείνος είπε όχι και ζήτησε νέο δημοψήφισμα.

Το επιχείρημά του ήταν σαφέστατο: «Στα μεγάλα θέματα δεν αποφασίζουν προσωρινοί ηγέτες, ηγέτης είναι ο λαός και αυτός θα αποφασίσει».

Χρειάστηκε να κατεβεί στους δρόμους για να υπερασπιστεί τη θέση του ενάντια στη λυσσαλέα επίθεση των πολιτικών. Υπάρχουν βίντεο που
δείχνουν τη σύζυγό του να αγκαλιάζει διαδηλωτές που η αστυνομία τους έχει πνίξει στα καπνογόνα. Ήταν ανένδοτος στις αρχές του:

«Υπάρχουν χώρες πιο ισχυρές οικονομικά από μας, εμείς όμως δεν πρόκειται να βάλουμε το κέρδος πάνω από τη Δημοκρατία».

Στο νέο δημοψήφισμα ο λαός απέρριψε και το Μνημόνιο 2.

Ο πρόεδρος το πήγε ακόμα πιο πέρα και ζήτησε αναθεώρηση του συντάγματος, μόνο που αυτή τη φορά η αναθεώρηση δε θα γινόταν από πολιτικούς αλλά από τον ίδιο το λαό. Το επιχείρημά του ήταν και πάλι ατράνταχτο:

«Ο λαός είναι η υπέρτατη εξουσία, αυτός πρέπει να συντάξει το σύνταγμα».

Έγιναν χιλιάδες συναντήσεις, στάλθηκαν άπειρα ηλεκτρονικά μηνύματα και η λαϊκή επιτροπή κατέληξε σε μια μορφή του συντάγματος που φυσικά δεν είχε ούτε παραγραφές, ούτε ασυλίες και ούτε φοροαπαλλαγές για τους πολιτικούς.

Δεν έχει γίνει ακόμα δημοψήφισμα για το σύνταγμα, καθώς οι πολιτικοί παλεύουν με κάθε μέσο να το καθυστερήσουν, αλλά δε θα το πετύχουν για πολύ.

Σε κάποια στιγμή χρειάστηκε να καλέσουν το ΔΝΤ για βοήθεια, αλλά υπό ένα όρο: «Θα σας πληρώσουμε ό,τι δανειστούμε, αλλά υπό ένα όρο: δε θα πειραχθούν οι μισθοί, οι συντάξεις και τα κοινωνικά προγράμματα, γιατί είμαστε μια σκανδιναβική σοσιαλιστική κοινωνία και σκοπός μας είναι η
ευημερία του πολίτη και όχι τα κέρδη των τραπεζών».

Ούτε κεραμίδα να έπεφτε στα κεφάλια των αρμόδιων του ΔΝΤ, αλλά τελικά το δέχτηκαν για πρώτη φορά στην ιστορία του ταμείου, γιατί κατάλαβαν ότι δεν έχουν να κάνουν με άτομα όπως ... (δε χρειάζεται να αναφέρω ονόματα).

Αλλά ο πρόεδρος μιας δημοκρατίας δε σταμάτησε εκεί: ζήτησε να γίνει έλεγχος στα οικονομικά όλων των πολιτικών και πολλοί από αυτούς αντιμετωπίζουν τον πέλεκυ της δικαιοσύνης, συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου του πρωθυπουργού.

Η έκθεση της αδέσμευτης επιτροπής έφτασε τις 2,500 σελίδες και χρειάστηκαν 45 συνεχείς ώρες για να διαβαστεί από καλλιτέχνες, συγγραφείς, απλούς πολίτες σε κεντρικό σημείο της πρωτεύουσας.

Και το συμπέρασμά ήταν σαφές: δεν ευθύνεται ο λαός για όσα έκαναν οι πολιτικοί οι οποίο εκλέχτηκαν λέγοντας τα αντίθετα από όσα υποσχέθηκαν.

Τρία χρόνια μετά η Ισλανδία αρχίζει να βγαίνει από την κρίση, στην Ελλάδα μας λένε ότι θα χρειαστούν δεκαετίες και αν....

Και κάτι ακόμα: ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Ισλανδίας δεν το έκανε αυτό για να κρατηθεί στην καρέκλα. Πριν λίγες μέρες δήλωσε ότι δε θα είναι υποψήφιος για επόμενη θητεία. «Εκπλήρωσα το χρέος μου στο λαό μου» ήταν η λακωνική δήλωσή του (όχι, δεν είπε αν ήταν και στην Εθνική Αντίσταση).

Μήπως κ. Παπούλια θα έπρεπε να επισκεφθείτε τους Βίκινγκς της Ισλανδίας για να πάρετε κάποια μαθήματα δημοκρατίας; Μήπως αυτοί που έτρωγαν βελανίδια όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες, τώρα ξέρουν καλύτερα τι σημαίνει δημοκρατία ενώ εσείς την ευτελίζετε (ουσιαστικά μια πράξη αιμομιξίας) στη χώρα που γεννήθηκε;

Και μια ακόμα δήλωσή του Όλαφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον:

«Έχω την σταθερή εντύπωση ότι τα κόμματα στη Βουλή δεν εκφράζουν αυτή την εποχή αντίστοιχη αναλογία στο λαό».

Εσείς θα κάνατε ποτέ αυτή τη δήλωση, που είναι πασιφανής σε κάθε έλληνα πολίτη;

Θα ήθελα να σας δω δίπλα στον Όλαφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον. Έτσι για να καταλάβω τι σημαίνει γίγαντας και τι νάνος Πρόεδρος της Δημοκρατίας...." 

 

Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2014

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΣΤΟ INTERNET GAMING CAFE EVIASTYL ΣΤΙΣ ΚΕΧΡΙΕΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΕΥΒΟΙΑΣ

Το πιο hot σημείο συνάντησης στη Βόρεια Εύβοια είναι το  INTERNET GAMING CAFE EVIASTYL ΣΤΙΣ ΚΕΧΡΙΕΣ.
Απολαυστικοί freddo και capuccino, δροσεροί χυμοί και παγωτά,  φρέσκα σάντουιτς και γλυκά, μεθυστικά κοκταίηλς  γαργαλούν τον ουρανίσκο και δημιουργούν αίσθηση ευφορίας. Πολλοί νέοι
της γύρω περιοχής και αρκετοί Χαλκιδέοι πέρασαν από το καφέ και γνώρισαν τις μαγευτικές παραλίες της Βόρειας Εύβοιας.

Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2014

...ΚΑΙ ΠΟΥ ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΕΣ, ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΚΛΙΝΙΚΕΣ, ΕΦΟΡΙΕΣ,...και αλλού.


Μερικές φορές το καλύτερο ρεπορτάζ και οι εμβριθέστερες οικονομικές αναλύσεις δεν βρίσκονται στα βαρύγδουπα οικονομικά στοιχεία, αλλά στη διέξοδο ή τα αδιέξοδα του καθημερινού ανθρώπου.

Το που ακριβώς βρισκόμαστε και το τι μέλλει γενέσθαι το περιγράφει το μήνυμα που έλαβα χθες το βράδυ, από συνάδελφο. Δεν τον έχω συναντήσει ποτέ και τον γνωρίζω μόνο μέσα από τη δημοσιογραφική του παρουσία.



 
«Καλησπέρα.
Το λέω σε σένα γιατί θα σκάσω και ξέρω ότι εσύ θα με καταλάβεις: Με μπλοκάκι, ακαθάριστα έσοδα 11.120 ευρώ, πρέπει να πληρώσω φόρο 2.922 + 650 για το μπλοκάκι. 

Εννοείται ότι δεν έχω πληρώσει ασφαλιστικές εισφορές (ΕΤΑΠ ΜΜΕ) επειδή δεν είχα κι εννοείται ότι δε θα πληρώσω το φόρο..»

Δεν χρειάζονται ανακοινώσεις του Υπουργείου Οικονομικών για το πόσο είναι το πλεόνασμα στο 6μηνο, ούτε να έχει τελειώσει τρία Χάρβαρντ και τέσσερα Λόντον Σκουλ για να καταλάβεις πως δεν πάμε καλά.

Υπάρχει, το μπορώ ή δεν μπορώ  να πληρώνω φόρους και το θέλω να πληρώνω φόρους με βάση κάποιο κοινωνικό συμβόλαιο ανταποδοτικότητας. Αμφότερα συγκλίνουν στο μηδέν.
 
Αν κάποιος που εισπράττει μεικτά 11 χιλ. πρέπει να πληρώνει για φόρους και εισφορές τα 6-7 χιλ. ευρώ, δεν εργάζεται σε μια ελεύθερη κοινωνία και οικονομία  είναι σκλάβος του κράτους. Ή καλύτερα αυτών που στο όνομα κάποιας δημοκρατίας και χάριν κάποιων πελατειακών μηχανισμών χρησιμοποιούν το κράτος για να νέμονται την κοινωνία.

Προσέξτε. Πληρώνει φόρους και εισφορές σχεδόν τα δυο τρίτα του μισθού του. Γιατί;

Για να πάει στον Ευαγγελισμό (ή σε οποιοδήποτε δημόσιο νοσοκομείο) και να του ζητά ο κάθε  επίορκος (που με ό,τι έχει μαζευτεί στο δημόσιο «προοδευτικός» κατά πάσα πιθανότητα) γιατρός 1.500 ευρώ...

Για να του ζητάει το φροντιστήριο 3-4 χιλιάδες για να περάσει το παιδί σε ένα πανεπιστήμιο «αχούρι» με πτυχία χωρίς καμιά επαγγελματική αξία στην αγορά...

Για να έχει τον κάθε αχρείο  συνδικαλιστή που προσελήφθη με μέσον, να δηλώνει πως θα κάνει κατάληψη σε όποιο δήμο γίνει προσπάθεια να αξιολογηθεί το προσωπικό.

Για να έχει τον κάθε Τσίπρα να διαρρηγνύει ιμάτια για τη μικρή ΔΕΗ με τους υπαλλήλους των μέσω αποδοχών πάνω από 4.000 ευρώ το μήνα.

Να επιδοτεί τον κάθε 50άρη συνταξιούχο του ΟΤΕ με 11-12.000 ευρώ το χρόνο.

Να έχει τον κάθε συνδικαλιστή νυν βουλευτή (εκατομμυριούχο με 19 ακίνητα) να δηλώνει χωρίς επίγνωση πως "Ο αιγιαλός και οι ελεύθερες παραλίες είναι πολιτιστική κληρονομιά(sic) που μας την δάνεισαν (sic) οι προηγούμενες γενιές". Έλεος!!! (Στρατούλης χθες στο Σκάι)

Να τον δουλεύουν διορίζοντας το Γιακουμάτο υπεύθυνο για την πτώση των τιμών των «μπεμπελίνο»...

Να έχει τον υιό Ζαγορίτη που υπηρέτησε στο Πολεμικό Μουσείο, δυο βήματα από τις καφετέριες του Κολωνακίου, να προσλαμβάνεται σαν επιστημονικός συνεργάτης της κας Σπυράκη στην Ευρωβουλή με συστατική την με τα ίδια κριτήρια πρόσληψη από τον προηγούμενο Ευρωβουλευτή.

Να έχει τον Προκόπη Παυλόπουλο, των εκατοντάδων χιλιάδων προσλήψεων με προσωπική συνέντευξη και τον Βύρωνα Πολύδωρα της επανασύστασης της αγροφυλακής για να διορίσει τα δικά τους παιδιά, να παριστάνουν τους αντιμνημονιακούς.

Να έχει τον Πάνο Καμένο, υπουργό των κυβερνήσεων που έριξαν τη χώρα στα «βράχια» και έφερε τους δανειστές, να μιλά για «Κατοχή» και να κηρύττει «Εθνική Αντίσταση» από το βήμα της Βουλής και τα κανάλια...

Να βλέπει την επιβράβευση του υπουργού των greek statistics με μια θέση αργομισθίας...

Να έχει το συνδικαλιστή του βαθέως ΠΑΣΟΚ και νυν βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Τσουκαλά να εισπράττει 1 εκατ. με ασφάλιστρα που πλήρωνε μικρή ξένη τράπεζα που είχε συμφέρον από τις απεργίες της ΟΤΟΕ, της οποίας ο τελευταίος ήταν και πρόεδρος. Κανενός συντρόφου της «εργασίας» και της «προόδου» να μην ιδρώνει το αυτί...

Να έχει τους Μηλιώνηδες της εταιρείας «μαϊμού» που μάζεψε τις εισπράξεις και το έσκασε να διοργανώνει επταήμερο πάρτι στη Μύκονο και να τυγχάνει της νομικής συνδρομής του κ. Βορίδη.

Να έχει το οικονομικό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ με εκατομμύρια Ευρώ επενδύσεις σε ξένα Hedge Funds  να μιλούν για σκληρή διαπραγμάτευση και μονομερείς ενέργειες που μπορεί να οδηγήσουν τα δικά του 5-10 χιλ. ευρώ σε «κούρεμα» ή αναγκαστική δραχμοποίηση...

Να έχεις την κάθε Φώφη του βαλκανικού σοσιαλισμού να θεωρεί επιτυχία που κράτησε ανοιχτές άχρηστες χρεοκοπημένες σφραγίδες επιχειρήσεων που παριστάνουν τις αμυντικές βιομηχανίες με τα λεφτά των φορολογουμένων.

Να έχει τον άλλο που πέρασε από το Υπουργείο Τουρισμού ένα φεγγάρι  και μοίραζε στην εκλογική του περιφέρεια τα εισιτήρια κοινωνικού τουρισμού στους ξενοδόχους απευθείας, εν είδει λαδώματος για ψήφους, να κυκλοφορεί ακόμη ελεύθερος, να πολιτεύεται και να μας δίνει συμβουλές για το πώς θα βγούμε από την κρίση...

Για τον Ανδρέα Λοβέρδο κάθε σχόλιο είναι περιττό.. Με λένε Ρίζο και όπως θέλω να γυρίζω.

Τι λείπει; Να βγει ο Άκης και να αναλάβει επικεφαλής κάποιας ανεξάρτητης αρχής για την καταπολέμηση της διαφθοράς και ο Λαυρέντης επικεφαλής της Τραπέζης της Ελλάδος...

Θέλει πολύ για να σαλτάρει ο άνθρωπος κύριε πρωθυπουργέ;
Κ.Στούπας
Πηγή: www.capital.gr

Σάββατο 14 Ιουνίου 2014

Αλβέρτος Αϊνστάιν

Αλβέρτος Αϊνστάιν


Albert Einstein    ( 1879-1955 ,  φυσικός )
Αλβέρτος ΑϊνστάινΓερμανο-ελβετο-αμερικανοεβραίος θεωρητικός φυσικός που άνοιξε νέους δρόμους για την αντίληψη του κόσμου με την διατύπωση της Ειδικής και της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας (1905). Τιμήθηκε με το Νόμπελ το 1921 για την ανακάλυψη του φωτοηλεκτρικού φαινομένου.
Σίγουρα ο μεγαλύτερος επιστήμονας του περασμένου αιώνα και ένας από τους μεγαλύτερους διανοητές όλων των εποχών.
Το περιοδικό ΤΙΜΕ τον ανακήρυξε "άνθρωπο" του εικοστού αιώνα.
Αριθμός Αφορισμών: 47Αναγνώσεις: 216,014
Μόνο δύο πράγματα είναι άπειρα: το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία, και ως προς το σύμπαν διατηρώ κάποιες αμφιβολίες.
άρεσε σε 367
Όταν κάθεσαι με ένα ωραίο κορίτσι για δυο ώρες, σου φαίνεται σαν δυο λεπτά. Αν καθίσεις σε μια αναμμένη σόμπα για δυο λεπτά, σου φαίνεται σαν δυο ώρες. Αυτό είναι η σχετικότητα.
άρεσε σε 281
Η φαντασία είναι πιο σημαντική από τη γνώση.
άρεσε σε 263
Αν δεν μπορείς να το εξηγήσεις με απλά λόγια, ούτε εσύ ο ίδιος το έχεις καταλάβει πολύ καλά.
άρεσε σε 202
Οι ευφυείς άνθρωποι λύνουν τα προβλήματα. Οι μεγαλοφυείς τα προβλέπουν.
άρεσε σε 187
Η ηθική ενός ανθρώπου πρέπει να βασίζεται στη συμπάθεια, στην παιδεία, στις κοινωνικές σχέσεις. Καμιά θρησκευτική θεμελίωση δεν χρειάζεται. Είναι πολύ μικροπρεπές να πρέπει να παρακινείται ο άνθρωπος από το φόβο της τιμωρίας του ή από την ελπίδα για ανταμοιβή μετά θάνατον
άρεσε σε 177
Ο καθένας είναι μεγαλοφυΐα, αλλά αν κρίνεις ένα ψάρι από την ικανότητά του να σκαρφαλώσει σ’ ένα δέντρο, θα περάσει όλη του τη ζωή πιστεύοντας πως είναι ηλίθιο.
άρεσε σε 150
Ο χρόνος δεν υπάρχει, είναι μια ανθρώπινη επινόηση και εξυπηρετεί ανθρώπινες ανάγκες.
άρεσε σε 145
Η δύναμη ελκύει πάντα ανθρώπους με χαμηλή ηθική.
άρεσε σε 135
Αν το Α είναι η επιτυχία, τότε ο μαθηματικός τύπος είναι Α=Χ+Υ+Ζ, όπου Χ ίσον δουλειά, Υ ίσον παιχνίδι και Ζ ίσον να κρατάς το στόμα σου κλειστό.
άρεσε σε 129
Αν διεξαχθεί τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος, ο τέταρτος θα γίνει με ρόπαλα.
άρεσε σε 126
Γάμος είναι η αποτυχημένη προσπάθεια να δώσεις διάρκεια σε ένα τυχαίο γεγονός.
άρεσε σε 126
Όποιος δεν έκανε ποτέ λάθος, δεν έχει δοκιμάσει ποτέ κάτι καινούργιο.
άρεσε σε 124
Αν θες να ζήσεις μια ευτυχισμένη ζωή, εξάρτησέ την από ένα στόχο, όχι από ανθρώπους ή αντικείμενα.
άρεσε σε 117
Όποιος είναι απρόσεκτος με την αλήθεια στα μικρά ζητήματα, δεν μπορεί να είναι αξιόπιστος στα μεγάλα ζητήματα.
άρεσε σε 113
Αν, στην αρχή, μια ιδέα δεν φαίνεται τρελή, τότε δεν υπάρχει καμιά ελπίδα γι’ αυτήν.
άρεσε σε 103
Αν η θεωρία της σχετικότητας αποδειχτεί πετυχημένη, οι Γερμανοί θα με πουν Γερμανό και οι Γάλλοι πολίτη του κόσμου. Αν η θεωρία της σχετικότητας αποδειχτεί λάθος, τότε οι Γάλλοι θα με πουν Γερμανό και οι Γερμανοί Εβραίο.
άρεσε σε 95
Υπάρχουν δύο μόνο τρόποι να ζήσεις τη ζωή σου. Ο ένας είναι σαν τίποτα να μην είναι θαύμα. Ο άλλος είναι σαν όλα να είναι ένα θαύμα.
άρεσε σε 83
Δεν μπορώ να δεχθώ ότι ο Θεός παίζει ζάρια με το σύμπαν.
άρεσε σε 78
Ποτέ δεν σκέφτομαι το μέλλον. Έρχεται αρκετά σύντομα.
άρεσε σε 78
Τα καθαρά Μαθηματικά είναι, κατά κάποιο τρόπο, η ποίηση των λογικών ιδεών.
άρεσε σε 71
Δεν είναι ότι είμαι και τόσο έξυπνος. Είναι που μένω με τα προβλήματα περισσότερο.
άρεσε σε 69
Το κράτος είναι φτιαγμένο για τον άνθρωπο και όχι ο άνθρωπος για το κράτος.
άρεσε σε 68
Αν τα γεγονότα δεν συμφωνούν με τη θεωρία, τότε αλίμονο στα γεγονότα.
άρεσε σε 65
Ένα σωστά προσδιορισμένο πρόβλημα έχει λυθεί κατά 50%.
άρεσε σε 63
Θέλω να γνωρίσω τις σκέψεις του θεού. Τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες.
άρεσε σε 63
Όλη η περιβόητη τεχνολογική μας πρόοδος -ο ίδιος ο πολιτισμός μας- είναι σαν ένα τσεκούρι στα χέρια ενός ψυχοπαθούς.
άρεσε σε 62
Δεν έχω ιδιαίτερα προσόντα. Απλώς είμαι παθιασμένα περίεργος.
άρεσε σε 62
Η επιστήμη χωρίς θρησκεία είναι κουτσή. Η θρησκεία χωρίς επιστήμη είναι τυφλή.

Δευτέρα 31 Μαρτίου 2014

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ



Μία ομάδα 50 ανθρώπων συμμετείχε σ’ ένα συνέδριο. Ξαφνικά, ένας ομιλητής αποφάσισε να κάνει ένα ομαδικό πείραμα.




Έδωσε σε κάθε σύνεδρο από ένα μπαλόνι, και ζήτησε από τον κάθε ένα να γράψει επάνω, με μαρκαδόρο, το όνομά του/της. Έπειτα, μεταφέρθηκαν όλα τα μπαλόνια σε άλλο δωμάτιο. Ακολούθως, οι σύνεδροι κλήθηκαν να πάνε στο δωμάτιο εκείνο και να βρουν, μέσα σε πέντε λεπτά, το μπαλόνι με το όνομά τους. Έγινε πανζουρλισμός. Ο ένας έσπρωχνε τον άλλον, συγκρούονταν μεταξύ τους, αλληλοδιαμαρτύρονταν, σκέτος χαμός. Όταν πέρασαν τα 5 λεπτά, κανένας δεν είχε βρει το μπαλόνι του. Έτσι, ο ομιλητής ζήτησε από τον καθένα να πάρει στα χέρια του ένα μπαλόνι στην τύχη, και να το δώσει σε όποιον είχε το όνομα που ήταν γραμμένο πάνω του. Μέσα σε ελάχιστα λεπτά, όλοι κρατούσαν το δικό τους μπαλόνι. Και στο σημείο αυτό, ο ομιλητής άρχισε επιτέλους να εκφωνεί τον λόγο του: «Αυτό που έγινε τώρα, είναι αυτό ακριβώς που συμβαίνει στην ζωή μας. Όλοι γυρεύουν και κυνηγούν παντού μετά μανίας την ευτυχία, χωρίς να ξέρουν που βρίσκεται. Εγώ λέω, λοιπόν, ότι η δική μας ευτυχία, αυτή που αφηνιάζουμε να την ανακαλύψουμε, βρίσκεται στην ευτυχία των άλλων ανθρώπων. Δώστε τους χαρά, και θα την βρείτε και εσείς. Αυτός για μένα, τόσο απλά, είναι ο σκοπός της ζωής».
 
ΥΓ: Μια ιστοριούλα, σαν πολλές παρόμοιες, που έχουν ξεφυτρώσει σαν όμορφα λουλούδια στο περιβόλι του Ίντερνετ, και που πολλές φορές, μέσα στον όγκο και την υπερβολή των πραγμάτων, τις προσπερνάμε ή τις σβήνουμε.


Κυριακή 30 Μαρτίου 2014

ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟΥ... ΑΝΑΒΑΣΙΣ



ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΑ Μιλώντας, οι άμεσες πολιτικές και οικονομικές εξέλιξεις αναμένεται να βοηθήσουν το μεσοπρόθεσμο ανοδικό momentum.

Η συμφωνία με την τρόικα ανοίγει το δρόμο για εκταμίευση της δόσης και έτσι κλείνει  ένας ακόμη κύκλος διαπραγματεύσεων  με συνοπτικές διαδικασίες αυτή τη φορά, πράγμα όχι και πολύ περίεργο. Το ελληνικό χρηματιστήριο θα έχει σημαντικά οφέλη στην πιθανότητα αναβάθμισης της χώρας από τον οίκο αξιολόγησης Moodys την Παρασκευή και από την S & P τις επόμενες ημέρες.

Στο χρηματιστήριο έχει δημιουργηθεί μία αρκετά ισχυρή στήριξη στην περιοχή των 1315-1320 μονάδων που θα μπορούσε να είναι αφετηρία για επαναπροσέγγιση των τελευταίων υψηλών των1380 μονάδων.

 Η υπέρβαση των 1.400 μονάδων θα πραγματοποιηθεί, όταν η Ελλάδα επιχειρήσει την έξοδο προς τις αγορές που μπορεί να είναι πολύ σύντομη και όταν όλες οι ελληνικές τράπεζες υποβάλουν όπως έχουν την υποχρέωση στην Τράπεζα της Ελλάδος, μέχρι την 15η Απριλίου, σχέδιο κεφαλαιακής ενίσχυσης με χρονοδιάγραμμα για την υλοποίησή της

Κυριακή 9 Μαρτίου 2014

ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΣ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ ΔΕΚΑ ( 10 ) ΔΙΣ ΕΥΡΩ...

...ή αλλιώς, μας πρήξατε με το πρωτογενές πλεόνασμα. Και στον ζητιάνο, αν του δώσεις ένα ευρώ το πρωί και δεν φάει τίποτα όλη μέρα, το βράδυ  πρωτογενές πλεόνασμα θα έχει.
Πάμε στα καλύτερα όμως...Λέω εγώ τώρα.

Η Ελλάδα ξεπερνά τα δύσκολα και χωρίς άλλες περικοπές μισθών και συντάξεων θα βρει τον πραγματικό δρόμο της ανάπτυξης. Θα μπορούσαν να μην γίνουν τόσες πολλές θυσίες εκ μέρους των Ελλήνων και να εφαρμοστούν τόσο σκληρά μέτρα που δεν ήταν καθόλου απαραίτητα, ειδικά στο μεγαλύτερο μέρος τους, για να εξυγιανθεί η ελληνική οικονομία. Και αυτό φάνηκε και διαπιστώθηκε από πολλούς ειδικούς που είπαν ότι έγιναν λάθη και αστοχίες σε πολλά σημεία του προγράμματος. Θυμάστε εκείνους τους περιβόητους "πολλαπλασιαστές".

Τώρα, θα έπρεπε το παρασιτικό δημόσιο που απορροφά πολύτιμους πόρους που μπορούν να χρησιμοποιηθούν αλλού με πολύ μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα να συρρικνωθεί και να συγχωνευτούν σε αποδοτικότερους οργανισμούς.  Ταυτόχρονα χρειάζεται ένταση των προσπαθειών για την αναδιάρθρωση του δημοσίου τομέα, με την κατάργηση άχρηστων κρατικών οργανισμών και κλείσιμο ζημιογόνων κρατικών επιχειρήσεων. Αυτούς του άχρηστους και πολυδάπανους οργανισμούς που είχε αναλάβει από το 2009 να εντοπίσει για να κλείσει ο "μαζί τα φάγαμε"  αντιπρόεδρος της εφιαλτικής κυβέρνησης του ΓΑΠ, Θεόδωρος Πάγκαλος.

Χρειάζεται λοιπόν με συνέπεια να γίνουν συνετά κάποιες διαρθρωτικές αλλαγές που όλοι σχεδόν τις ξέρουν αλλά κανείς δεν αποφασίζει να τις κάνει. Δεν υπάρχει ακόμα η πολιτική βούληση και, λόγω εκλογών, αυτή θα αργήσει να έρθει. Οπότε  έτσι θα περάσει και το 2014.
Παρόλα αυτά, όμως, η κυβέρνηση πρέπει να επιμείνει στον εξορθολογισμό της Δημόσιας Διοίκησης, να καταφέρει να περιορίσει τη φοροδιαφυγή των "μεγάλων" και να "πιάσει" κανένα ψάρι από την περιβόητη λίστα Λαγκάρντ.
Από το 2015 όμως το πρωτογενές πλεόνασμα θα αυξηθεί και θα μπούμε σε τροχιά ανάπτυξης αρκεί να μη γίνουν εκτεταμένες πολεμικές συρράξεις και κλιμάκωση του πολέμου μέχρι ...το Ιράν. Το 2016 θα πάμε για πρωτογενές πλεόνασμα δέκα ( 10 ) δις ευρώ.
Αχ, αυτό το πρωτογενές πλεόνασμα που δεν φτάνει για όλους, ...βέβαια, αν το "μαγειρέψεις" με χυλοπίτες και βάλεις και μπόλικο ζουμάκι, όπως έκανε η γιαγιά μου, φτάνει για πολλούς περισσότερους. Φτάνουμε, λοιπόν, στο σημείο που οι αριθμοί θα ευημερούν, οι άνθρωποι όμως θα πεινούν και θα είναι εξαθλιωμένοι.

Για να αλλάξει αυτό και να μπούμε σε ουσιαστική ανάκαμψη πρέπει να δωθεί μεγάλη μάχη για την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας του δημοσίου τομέα, την ενίσχυση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, του ανταγωνισμού και των εξαγωγών και την ενίσχυση του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων.

Μόνο τότε ο δρόμος που δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, θα γίνει δρόμος της πραγματικής ανάπτυξης και ευημερίας των πολιτών που είναι και το ζητούμενο.

Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2014

Ο ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΦΑΚΕΣ !!!


 
Μία μέρα ο Διογένης έτρωγε ένα πιάτο φακές καθισμένος στο κατώφλι ενός τυχαίου σπιτιού. Δεν υπήρχε σε όλη την Ελλάδα πιο φθηνό φαγητό από μία σούπα με φακές.
 
Μ’ άλλα λόγια, αν έτρωγες φακές σήμαινε ότι βρισκόσουν σε κατάσταση απόλυτης ανέχειας.
 
Πέρασε ένας απεσταλμένος του άρχοντα και του είπε:
 
«Α! Διογένη, Αν μάθαινες να μην είσαι ανυπότακτος κι αν κολάκευες λιγάκι τον άρχοντα, δε θα ήσουν αναγκασμένος να τρως συνέχεια φακές.»
 
Ο Διογένης σταμάτησε να τρώει, σήκωσε το βλέμμα και κοιτάζοντας στα μάτια τον πλούσιο συνομιλητή του αποκρίθηκε:
 
«Α, φουκαρά αδελφέ μου! Αν μάθαινες να τρως λίγες φακές, δεν θα ήσουν αναγκασμένος να υπακούς και να κολακεύεις συνεχώς τον άρχοντα».
 
 
 
 

Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2014

Ετυμολογική λύση λέξεως...ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑ

Σε όλες τις γυναίκες , μόλις γεννηθούν,
γίνεται μυστική εμφύτευση ενός τσίπ,
που τις κάνει ρομαντικές , μονογαμικές κι αφοσιωμένες στον σύντροφό τους.
 
Κάποιες όμως , καταφέρνουν να βρουν αυτό το τσιπ

και με μια εγχείρηση το αφαιρούν.
Έτσι απολαμβάνουν ολες τις ακολασίες και το σεξ με πολλούς εραστές .

Είναι οι λεγόμενες «Ξετσίπωτες»....

Όποιος βρει τον Χριστόδουλο Ξηρό θα πάρει 4.000.000 ?!!!!
μείον:
- Φ.Π.Α. 23%
- Φόρος Εισοδήματος 42%
- Έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης 4%
- Φόρος μεγάλου πλούτου: 10%
ίσον: 840.000 καθαρά
ενημερώνονται, επίσης, οι επίδοξοι "πληροφοριοδότες" ότι θα πρέπει να μαζέψουν αποδείξεις από επιχειρήσεις ίσες με 25% του εισοδήματος τους, δηλαδή 1.000.000 ευρώ
Υ.Γ.1: Το δημόσιο διατηρεί το δικαίωμα να σας καταβάλλει το ποσό των 4.000.000 ? όταν τα ταμειακά διαθέσιμα το επιτρέψουν με τόκο υπερημερίας 6%
Αντίθετα, η καθυστέρηση στην καταβολή των προαναφερθέντων φόρων είναι κακούργημα, επισύρει ποινή φυλακισης, πρόστιμα κατά περίπτωση από 1000? και πάνω, ενώ επιπλέον χρεώνεται με τόκους υπερημερίας 8%

Υ.Γ.2 Με πήρε ο Χριστόδουλος Ξηρός τηλέφωνο και με απείλησε ότι αν δεν του δώσω 100.000 ? θα πάρει την αστυνομία τηλέφωνο με το όνομα μου και θα τους αποκαλύψει τη θέση του.

Τί είναι το Αμαν το Μάτι μου;

Μάτι τσακίρικο που δακρύζει από τα γέλια στη χώρα όπου ο Πρετεντέρης θεωρείται “δημοσιογράφος”, ο Μάκης “εκδότης”, ένας πανύβλακας Πρωθυπουργός, τα πρακτοράκια ΜΚΟ, ο Νίκος Δήμου πνευματική υπόσταση, ο Ανδρουλάκης συγγραφέας, η Φάνη Πάλλη πολιτικός, το καλοταϊσμένο σκυλολόι του ΣΥΡΙΖΑ “αριστερά”,  τα επιδοτούμενα σούργελα καθηγητές της Παντείου, οι αδελφές τρέντι, το Κολωνάκι τόπος εξορίας του Κουναλάκη, ο Τσίμας σχολιαστής και ο Μυκονόβλαχος Κωστόπουλος “lifestyle”. Στη χώρα που η Ρεπούση και ο Καμπουράκης γράφουν ιστορία, η μεγαλομπεμπέκα Τρέμη δεν βλέπει DVD και ο χοντρομπαλάς Θέμος δεν τα διακινεί.
 
 
....Τώρα λοιπόν ήρθε η ώρα να κλάψουμε πραγματικά:
στη Ρουμανία πουλούν πλέον ταχύτητες 500Μbps στα 49 λέι/μήνα και 1000Μbps στα 59λέι/μήνα (11,2 & 13,5 ευρώ/μήνα αντίστοιχα). Και βέβαια μπορείτε να αγοράσετε μόνο ίντερνετ, χωρίς σταθερή τηλεφωνία.

Και μπορεί η Ρουμανία να είχε Τσαουσέσκου, αλλά εμείς είχαμε Οικουμενική Κυβέρνηση, που έπρεπε να επιλέξει μεταξύ Ιντρακόμ & Ζήμενς. Και στη συνέχεια είχαμε Χριστοφοράκο, για να μοιράζει χορηγίες και τηλεφωνικά κέντρα στον Τσουκάτο και το Μαντέλη, τη Ντόρα και τον Κυριάκο. Όταν στη Ρουμανία είχαν εκσυγχρονισμό των υποδομών, εμείς είχαμε “εκσυγχρονισμό” με Σημίτη και “Κοινωνία της Πληροφορίας” με Παπακωνσταντίνου. Είναι αυτό που λένε “ας προσέχαμε” …
 Χαίροισθε, Υγιαίνοιτε, Έρρωσθε
 
... > Η προοδευτική σύζυγος αποφασίζει να κάνει δώρο γενεθλίων
> στον άντρα της μια επίσκεψη σε στριπτιτζάδικο.
> Φτάνουν στο strip club και ο πορτιέρης λέει στον άντρα της:
> - Γεια χαρά Κώστα! Τί κάνεις;
>
> Η σύζυγος τότε τον ρωτάει αν είχε ξαναπάει σε αυτό το στριπτιτζάδικο,
> αλλά ο Κώστας της λέει:
> - Όχι, απλά πηγαίνουμε μαζί στο γυμναστήριο.
> Όταν κάθισαν, η σερβιτόρα ρωτάει τον Κώστα αν θα πάρει
> το συνηθισμένο του ποτό και του φέρνει τη μάρκα ουίσκι που του αρέσει.
>
> Η σύζυγος αρχίζει να υποψιάζεται ότι κάτι δεν πάει καλά και τον ρωτάει:
> - Από που και ως πού ήξερε η σερβιτόρα ποιό ποτό πίνεις συνήθως;
> - Έρχεται κι αυτή στο ίδιο γυμναστήριο και μία φορά συζητάγαμε σχετικά με
ποτά κλπ
> - Ας το καταπιώ κι αυτό, λέει η σύζυγος.
>
> Μετά από κάποια ώρα έρχεται και μία stripper στο τραπέζι τους,
> κάθεται στα πόδια του, τον παίρνει αγκαλιά και του λέει:
> - Γεια σου Κωστάκη μου! Να σου κάνω το χορό που σε τρελαίνει αγόραρε;
>
> Η σύζυγος πλέον είναι έξω φρενών,
> αρπάζει την τσάντα της και ορμάει έξω από το στριπτιτζάδικο.
> Ο Κώστας τρέχει από πίσω της και την βλέπει να μπαίνει σε ένα ταξί.
> Προτού προλάβει η σύζυγος να κλείσει την πόρτα,
> ο Κώστας προλαβαίνει και μπαίνει μέσα στο ταξί μαζί της.
> Προσπαθεί απεγνωσμένα να τα μπαλώσει,
> λέγοντάς της πως η στριπτιτζού τον πέρασε για κάποιον άλλο.
> Η σύζυγος όμως δεν τον πιστεύει και αρχίζει να του φωνάζει,
> να τον βρίζει, τον χτυπάει όλο νεύρα.
> Κι ο ταξιτζής, που παρακολουθούσε την φάση,
> φτιάχνει λίγο τον καθρέφτη, κοιτάει προς τα πίσω τον καυγά και λέει:
> - Κωστάκη, ζόρικο το γκομενάκι σήμερα, ε;;;.