Και ισπανικά να μην ξέρεις καθόλου καταλαβαίνεις ότι μίλησε με τη ζέση της καρδιάς του και τα μάτια της ψυχής του. Από τα καλύτερα βίντεο που έχω δει φέτος.
Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2013
Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013
10 φράσεις που πρέπει να λέμε καθημερινά στα παιδιά
Λέξεις
και φράσεις που αξίζει, να χρησιμοποιούμε καθημερινά και συστηματικά,
ανάλογα με την περίσταση, για να ενισχύσουμε την αυτοπεποίθηση και τον
αυτοσεβασμό των παιδιών, καθώς και το πολύτιμο συναίσθημα σύνδεσης και μοιράσματος μέσα στην οικογένεια:
1. “Σ΄ ευχαριστώ! “: Μοιάζει αυτονόητο, αλλά πόσο συχνά ευχαριστούμε τα παιδιά μας, αναγνωρίζοντας την προσπάθειά τους να μας βοηθήσουν; “Σ΄ ευχαριστώ που έστρωσες το τραπέζι. Έφτιαξα τη σαλάτα όσο με βοηθούσες”. “Σ΄ ευχαριστώ που βρήκες τη χαμένη θήκη του cd μου” κοκ.
2. “Πες μου κι άλλα”: Η φράση – κλειδί για άμεση σύνδεση, χωρίς κριτική και υποδείξεις (τουλάχιστον άμεσα). Δίνει το πράσινο φως για να λυθεί η γλώσσα και ν΄ ανοίξει η καρδούλα του παιδιού, που μπορεί να αρχίσει να λέει οτιδήποτε το απασχολεί: από την προπαίδεια που μόλις έμαθε μέχρι το πόσο εντυπωσιακό ήταν το πολύχρωμο κασκόλ της δασκάλας του. Στην πραγματικότητα δεν έχει τόσο σημασία τι θα πει, όσο το να νιώθει άνετα να μιλάει με φυσικό τρόπο για την καθημερινότητα και η οικειότητα που αναπτύσσεται μέσα από μια επικοινωνία που ρέει.
3. “Μπορείς!”: Η λέξη – σφραγίδα που αντανακλά την εμπιστοσύνη μας στο δυναμικό του. Η παρότρυνση του γονιού είναι αυτή που κάνει τη διαφορά όταν το παιδί χρειάζεται ενθάρρυνση για να συνεχίσει την προσπάθεια, για να δοκιμάσει κάτι καινούργιο, για να κάνει το πρώτο βήμα, για να επιμείνει απέναντι στη δυσκολία.
4. “Πώς μπορώ να βοηθήσω;”: Η προθυμία μας να βοηθήσουμε (προσοχή, λέμε απλώς να βοηθήσουμε όχι να κάνουμε τη δουλειά για λογαριασμό του) προσφέρει το πολύτιμο συναίσθημα της υποστήριξης στο παιδί. Το εξοικειώνει επίσης με μια πιο γενναιόδωρη και ακομπλεξάριστη συμπεριφορά που μπορεί να υιοθετήσει το ίδιο απέναντι στους συνομηλίκους του.
5. “Ας βάλουμε όλοι ένα χεράκι για να…..”: συμμαζέψουμε το σπίτι, καθαρίσουμε το δωμάτιο, φυτέψουμε τον κήπο… κοκ. Υπάρχει πιο όμορφος τρόπος για να μάθουν τα παιδιά την αξία της συνεργασίας και της συλλογικότητας, ώστε να γίνονται όλα πιο αποτελεσματικά, πιο εύκολα και πιο γρήγορα;
6. “Τι θα ΄λεγες για μια αγκαλιά;”: Ο πιο γλυκός , άμεσος, υπέροχος τρόπος για να δείξουμε τρυφερότητα, υποστήριξη, αγάπη… Ίσως όσο τα παιδιά μεγαλώνουν να αλλάζει και ο τρόπος που θέλουν να τους εκδηλώνουμε την τρυφερότητά μας: μπορεί να θέλουν αγκαλιά “διαρκείας” ή ένα χτυπηματάκι στην πλάτη ή ένα φιλάκι στο μάγουλο ή μια γρήγορη αγκαλιά…
7. “Παρακαλώ”: Διαχρονική και κλασική λέξη όταν ζητάμε οτιδήποτε από το παιδί. Στο κάτω κάτω δείχνει στοιχειώδη ευγένεια, το χρησιμοποιούμε με τους ξένους, γιατί όχι και με το παιδί μας;
8. “Μπράβο, τα κατάφερες!”: Η λεκτική επιβράβευση από έναν περήφανο γονιό δίνει φτερά στο παιδί για να επιστρατεύσει τις δυνάμεις του και να ανοιχτεί σε νέα επιτεύγματα. Προσοχή: Να λέμε το μπράβο όταν το νιώθουμε πραγματικά και για μια συγκεκριμένη προσπάθεια ή συμπεριφορά. Αν το λέμε με ευκολία για καθετί χάνει την αξία του!
ΠΗΓΗ της πηγής: infokids.gr
1. “Σ΄ ευχαριστώ! “: Μοιάζει αυτονόητο, αλλά πόσο συχνά ευχαριστούμε τα παιδιά μας, αναγνωρίζοντας την προσπάθειά τους να μας βοηθήσουν; “Σ΄ ευχαριστώ που έστρωσες το τραπέζι. Έφτιαξα τη σαλάτα όσο με βοηθούσες”. “Σ΄ ευχαριστώ που βρήκες τη χαμένη θήκη του cd μου” κοκ.
2. “Πες μου κι άλλα”: Η φράση – κλειδί για άμεση σύνδεση, χωρίς κριτική και υποδείξεις (τουλάχιστον άμεσα). Δίνει το πράσινο φως για να λυθεί η γλώσσα και ν΄ ανοίξει η καρδούλα του παιδιού, που μπορεί να αρχίσει να λέει οτιδήποτε το απασχολεί: από την προπαίδεια που μόλις έμαθε μέχρι το πόσο εντυπωσιακό ήταν το πολύχρωμο κασκόλ της δασκάλας του. Στην πραγματικότητα δεν έχει τόσο σημασία τι θα πει, όσο το να νιώθει άνετα να μιλάει με φυσικό τρόπο για την καθημερινότητα και η οικειότητα που αναπτύσσεται μέσα από μια επικοινωνία που ρέει.
3. “Μπορείς!”: Η λέξη – σφραγίδα που αντανακλά την εμπιστοσύνη μας στο δυναμικό του. Η παρότρυνση του γονιού είναι αυτή που κάνει τη διαφορά όταν το παιδί χρειάζεται ενθάρρυνση για να συνεχίσει την προσπάθεια, για να δοκιμάσει κάτι καινούργιο, για να κάνει το πρώτο βήμα, για να επιμείνει απέναντι στη δυσκολία.
4. “Πώς μπορώ να βοηθήσω;”: Η προθυμία μας να βοηθήσουμε (προσοχή, λέμε απλώς να βοηθήσουμε όχι να κάνουμε τη δουλειά για λογαριασμό του) προσφέρει το πολύτιμο συναίσθημα της υποστήριξης στο παιδί. Το εξοικειώνει επίσης με μια πιο γενναιόδωρη και ακομπλεξάριστη συμπεριφορά που μπορεί να υιοθετήσει το ίδιο απέναντι στους συνομηλίκους του.
5. “Ας βάλουμε όλοι ένα χεράκι για να…..”: συμμαζέψουμε το σπίτι, καθαρίσουμε το δωμάτιο, φυτέψουμε τον κήπο… κοκ. Υπάρχει πιο όμορφος τρόπος για να μάθουν τα παιδιά την αξία της συνεργασίας και της συλλογικότητας, ώστε να γίνονται όλα πιο αποτελεσματικά, πιο εύκολα και πιο γρήγορα;
6. “Τι θα ΄λεγες για μια αγκαλιά;”: Ο πιο γλυκός , άμεσος, υπέροχος τρόπος για να δείξουμε τρυφερότητα, υποστήριξη, αγάπη… Ίσως όσο τα παιδιά μεγαλώνουν να αλλάζει και ο τρόπος που θέλουν να τους εκδηλώνουμε την τρυφερότητά μας: μπορεί να θέλουν αγκαλιά “διαρκείας” ή ένα χτυπηματάκι στην πλάτη ή ένα φιλάκι στο μάγουλο ή μια γρήγορη αγκαλιά…
7. “Παρακαλώ”: Διαχρονική και κλασική λέξη όταν ζητάμε οτιδήποτε από το παιδί. Στο κάτω κάτω δείχνει στοιχειώδη ευγένεια, το χρησιμοποιούμε με τους ξένους, γιατί όχι και με το παιδί μας;
8. “Μπράβο, τα κατάφερες!”: Η λεκτική επιβράβευση από έναν περήφανο γονιό δίνει φτερά στο παιδί για να επιστρατεύσει τις δυνάμεις του και να ανοιχτεί σε νέα επιτεύγματα. Προσοχή: Να λέμε το μπράβο όταν το νιώθουμε πραγματικά και για μια συγκεκριμένη προσπάθεια ή συμπεριφορά. Αν το λέμε με ευκολία για καθετί χάνει την αξία του!
9. “Είναι ώρα για ”
…ύπνο, μελέτη, ξεκούραση, να κλείσει η τηλεόραση κοκ. Είναι πολύ
σημαντικό να υπάρχει ένα σταθερό πλαίσιο μέσα στο οποίο τα παιδιά
λειτουργούν και είναι δουλειά του γονιού να το παρέχει και να το τηρεί,
ειδικά όταν τα παιδιά είναι ακόμα μικρά.
10. “Σ΄ αγαπώ!”:
Δεν αρκεί να το νιώθουμε, χρειάζεται να το λέμε και να το ξαναλέμε! Όσο
πιο συχνά λέμε “σ΄ αγαπώ” τόσο πιο συχνά το ακούμε και η ζωή γίνεται
όλο και πιο όμορφη! Όσο για τα παιδιά, τα θεμέλια της αυτοεκτίμησής τους
είναι τα “σ΄ αγαπώ”, σε λέξεις και πράξεις, που εισέπραξαν από τους
γονείς τους!
από blogssch
ΠΗΓΗ της πηγής: infokids.gr
Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2013
ΚΡΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΟΧΙ ...ΚΡΟΙΣΟΥΣ
Επενδύστε στην ποιότητα, διώξτε τα "κλειστά" και κουτοπόνηρα μυαλά.
Είναι λυπηρό να βλέπεις στις μέρες μας να οδηγούμαστε στον παραμερισμό οποιουδήποτε θα μπορούσε να παίξει καταλυτικό και αφυπνιστικό ρόλο στο γενικότερο πολιτικό, κοινωνικό και πολιτιστικό νιρβάνα. Έναν νιρβάνα που χειραγωγημένα δημιουργείται από κάποιους κύκλους και μετατρέπει τους ανθρώπους σε άβουλες μάζες. Η περιθωριοποίηση αυτών τρέφεται από τη λεγόμενη πολιτικοοικονομική κρίση που έχουμε στις μέρες μας και είναι απόρροια της ηθικής κρίσης και της ισοπέδωσης αξιών και αρχών που καταστρατηγήθηκαν βάναυσα όλα τα προηγούμενα χρόνια.Και έχουμε φθάσει σε μια παντελή έλλειψη κρατικής μέριμνας ακόμη και για ουσιώδη πράγματα, σε κοινωνικές ανισότητες και διαμάχες, σε κομματικές κατακρίσεις και αγκυλώσεις, σε εγωισμούς υπέρμετρους και αδιαφορία, σε ομοιογενοποιήσεις και έλλειψη της κοινής λογικής, σε απαξίωση προτύπων και μέτρων, σε αδιαφορία για το φυσικό περιβάλλον, για τον αθλητισμό και την άμιλλα. Εμείς παρακολουθούμε απλά, σαν αμέτοχοι θεατές, τον κατήφορό μας.
Δεν επιτρέπεται π.χ. στο σχολείο που είναι ο τροφοδότης της μελλοντικής μας μόρφωσης και καλλιέργειας ο μαθητής να δείχνει ασέβεια και θράσος προς τον δάσκαλο του και προς την μαθητική κοινότητα.
Οι
ισορροπίες έχουν διαταραχτεί πλήρως.Θα πρέπει να υπάρξει γενική
αναθεώρηση της λειτουργίας του εκπαιδευτικού συστήματος της χώρας προς
όλες τις κατευθύνσεις και φυσικά ο υπουργός παιδείας να μην είναι κομματικό όργανο.
Είναι διάχυτη λοιπόν η δυσφορία για το αδιέξοδο της πολιτικής τους τρία ολόκληρα χρόνια τώρα που μας φλόμωσαν στα ψέμματα με τις λίστες και τους στόχους των μνημονίων τους που δεν πιάνονται ποτέ σαν τα φαντάσματα και διαρκώς θέλουν αναθεώρηση πετσοκόβωντας μόνο τους μισθούς μας. Είναι βαρύτατες οι ευθύνες των πολιτικών αρχηγών και των παρατρεχάμενών τους που προκάλεσαν την ηθική απαξίωση της δημοκρατικής λειτουργίας θεσμών και ιδεών και νομιμοποίησαν το λάδωμα και το γρηγορόσημο.
Δημιουργήθηκε έτσι ένα στρεβλό και ασσύμετρο μπαλόνι δικαιωμάτων, μιζών, πελατειακών σχέσεων, αναξιοκρατίας, κρατικής παρέμβασης και αυθαιρεσίας που είχε σαν αποτέλεσμα πολλοί να προδώσουν την αποστολή τους. "Βρείτε στοιχεία να τα πάτε στον εισαγγελέα" είπε ο Σημίτης, "ηθικό ή νόμιμο" είπε ο Βουλγαράκης, "πλήρη κάθαρση" λένε πολλοί και στέλνουν 200 φακέλους σε δυο μόνο ανθρώπους-οικονομικούς εισαγγελείς τους λένε-. Τι να πρωτοκάνουν αυτοί, χωρίς 10 - 15 βοηθούς εισαγγελείς? σε μικρά γραφεία με τόσους φακέλλους στοιβαγμένους και χωρίς internet όπως λένε? ...Στάχτη στα μάτια μας, λέω εγώ.
Επόμενο ήταν να σκάσει και να λουστούμε τις υποχρεώσεις μας που είχαμε απεμπολίσει. Το ψάρι βρωμάει απο το κεφάλι γιατί μεθοδευμένα η πολιτική τους είχε αναλωθεί στην τεχνική να διαχειρίζονται και να διατηρούνται στην εξουσία απλώνοντας ένα δίχτυ από μαριονέτες-κομματικούς γλείφτες και του πιο μικρού κοκκάλου που τους έριχναν από τα λουκούλεια γεύματά τους - κοινώς επιχειρηματικές συμφωνίες.
Ας σταματήσω εδώ, μην με πούνε και μένα δημοσιογράφο που μόνο κρίνω και δεν προτείνω.
Αλλά ευτυχώς δεν δουλεύω σε κανένα μεγάλο ή μικρό Μ.Μ.Ε., δηλ. Μέσο Μετάλλαξης Εγκεφάλων που πολύ καλά έκαναν τη δουλειά για την οποία αμείφθησαν αυτά τα χρόνια. Και μιλάω για τις πολιτικές τους αναλύσεις αλλά και για τα ευκολοχώνευτα σήριαλ και ριάλιτυ που κρατούσαν χαμηλά τον πήχυ.
Υ.Γ. Για να κάνω και μία πρόταση από σήμερα, σας λέω, να πάμε όλοι μας ενάντια στο ρεύμα που κυριαρχεί στην κοινωνία με ξεχωριστές και ιδιαίτερες προτάσεις που πάνε αντίθετα στην τάση βολέματος, αδράνειας και ισοπέδωσης και αποτελούν τις μοναδικό μοχλό που θα φέρει την αλλαγή νοοτροπίας και θα σηματοδοτήσει την μελλοντική μας πραγματική ανάπτυξη.
Σκεφτείτε, ιδέες υπάρχουν.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)