Σάββατο 28 Ιουλίου 2012

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΕΠΑΦΗ

Με μεγάλη μας έκπληξη διαπιστώσαμε πως πρόσφατα (Νοέμβριος 2011) διανεμήθηκε προς διδασκαλία, στα δημοτικά σχολεία της χώρας μας ένα καινούργιο βιβλίο γραμματικής, για την Ε΄ και ΣΤ΄ τάξη, αντικαθιστώντας την μέχρι τώρα ισχύουσα γραμματική του Μανώλη Τριανταφυλλίδη, η οποία εδιδάσκετο πλέον των 30 χρόνων. Σύμφωνα με την καινούργια γραμματική που συντάχθηκε από τους: κ. Ειρήνη Φιλιππάκη – Warburton, κ. Μιχάλη Γεωργιαφέντη, κ. Γεώργιο Κοτζόγλου και την κ. Μαργαρίτα Λουκά και εκδόθηκε από τον Οργανισμό Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων, με την ευθύνη του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, ανακαλύπτουμε πως:
Tα φωνήεντα της Ελληνικής Γλώσσας είναι 5 (πέντε)!!!
 
Τα: α, ε, ι, ο, και το ου. Καθώς και ότι τα φωνήεντα η, υ, ω έχουν καταργηθεί!!!
 
Και τα σύμφωνα από 17, έμειναν μόνον τα 15!!! Τα ξ και ψ δεν υπάρχουν πλέον!!!
 
Σημειωτέον, πως στα φωνήεντα συγκαταλέγεται και ο δίφθογγος «ου», καθώς και στα σύμφωνα συμπεριλαμβάνονται τα δίψηφα σύμφωνα ντ, μπ, γκ!.
 Σύμφωνα με τους συγγραφείς στον πρόλογο του βιβλίου: «Στόχος του εγχειριδίου είναι να οδηγήσει με τρόπο ευχάριστο και παιγνιώδη τους μικρούς μαθητές στην συνειδητοποίηση του συστηματικού χαρακτήρα της γλώσσας. …Τα ιδιαίτερα αυτά χαρακτηριστικά του βιβλίου Γραμματική Ε΄ και ΣΤ΄ Δημοτικού υπαγόρευσαν κάποιες απαραίτητες απλοποιήσεις αλλά και ορισμένες σημαντικές διαφοροποιήσεις από τις παραδοσιακές γραμματικές»!!!!!!!
 Και παρακάτω :
 «Δεν εξετάζουμε λεπτομερώς τους φθόγγους της γλώσσας μας, γιατί δεν θέλουμε να προκαλέσουμε σύγχυση σε μαθητές και δασκάλους με την ανάλυση φαινομένων αλλοφωνίας.»
 Έτσι λοιπόν ο Βρασίδας, ο συμβολικός δάσκαλος του βιβλίου, ο οποίος βοηθά τον μαθητή να εξιχνιάσει τα μυστήρια της γλώσσας στις σελίδες 35 και 36 όπου γίνεται αναφορά στους φθόγγους, παρουσιάζει τα παραπάνω. Το αλφάβητό μας, τα πραγματικά φωνήεντα και σύμφωνα δεν παρουσιάζονται ξεκάθαρα πουθενά αλλού στο βιβλίο, παρά μόνον σε ένα σχέδιο τύπου ταχυμέτρου αυτοκινήτου (σελ. 39)! Όσο για τα φωνήεντα, δεν γίνεται καμία μνεία, παρά μόνον η ελλιπής αυτή αναφορά των πέντε φθόγγων!
 
Με την προγενέστερη Γραμματική του Μαν. Τριανταφυλλίδη, γαλουχήθηκαν γενιές Ελλήνων, που μάθανε να ομιλούνε την Ελληνική Γλώσσα. Αλλά και αλλοδαποί που γεννήθηκαν, έζησαν και σπούδασαν σε ελληνικά σχολεία, και πέτυχαν στα ελληνικά πανεπιστήμια είχαν γαλουχηθεί με την ίδια γραμματική χωρίς να δυσκολευτούν!… Εφ’ όσον οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει, ποιόν λόγο εξυπηρετεί η αλλαγή της κλασσικής γραμματικής σε «φωνητική» γραμματική;
 Η γλώσσα μας, η αρχαιότερη όλων των λαών, τις τελευταίες δεκαετίες έχει υποστεί αλλεπάλληλους βιασμούς από τους εκάστοτε υπευθύνους, οι οποίοι εντελώς ανεύθυνα λειτουργώντας ωσάν γλωσσοπλάστες, αποφάσιζαν για την «εκλαΐκευση» της, και ταυτόχρονα την καταστροφή της!
 Με τις αλλεπάλληλες αλλαγές ανά 15 – 20 χρόνια (βλέπε: αυγό ή αβγό; Ξύδι ή ξίδι; Μονοτονικό σύστημα!) οι γενιές των Ελλήνων μαθαίνουν η κάθε μία και από μια ελαφρώς διαφοροποιημένη ελληνική γραμματική, μη μπορώντας καν να παρακολουθήσουν ούτε οι γονείς τα παιδιά τους!!
 Θέλω να πιστεύω πως το βιβλίο αυτό εκδόθηκε χωρίς τον ενδελεχή έλεγχο, και ως εκ τούτου, εκ παραδρομής δημοσιοποιήθηκε κάποια πρόταση κάποιου ανθέλληνα φιλόλογου, και όχι εσκεμμένα, πάρθηκε η απόφαση ενός ακόμα βιασμού της ελληνικής γλώσσας, μιας γλώσσας που τόσο διψασμένα άνθρωποι από όλο τον κόσμο προσπαθούν να κάνουν κτήμα τους.
 Και ερωτώ, όχι μόνο εγώ αλλά και όλοι οι Έλληνες:

1) Δεν μας φτάνει η οικονομική κατακρήμνιση της πατρίδος μας, πρέπει να υποστούμε και την εθνική μας εξολόθρευση;
 2) Πρέπει να θυσιάσουμε την γλώσσα μας για να μοιάσουμε στους Δυτικούς, για να γίνουμε αρεστοί από αυτούς; Οι οποίοι, επανήλθαν και ζητούν πλέον την ίδια μας την πατρίδα;
 3) Σύμφωνα με πληροφορίες μέσα από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, το βιβλίο είχε εγκριθεί από το 2007, αλλά λόγω αντιρρήσεων δεν εκδίδετο. Υπ’ όψιν, ότι οι αποσπασμένοι δάσκαλοι στο Ινστιτούτο όταν ερωτήθηκαν σχετικώς έκριναν το βιβλίο ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ!!!
 4) Τι περίμεναν άραγε για να εκδώσουν αυτό το βιβλίο της Γραμματικής; Μήπως την εγκατάσταση στον υπουργικό θώκο της κ. Διαμαντοπούλου, που θεωρεί ότι «η αγγλική γλώσσα πρέπει να γίνει επίσημη γλώσσα της Ελλάδος»;;;
 5) Σύμφωνα με σύγχρονες μελέτες επιστημόνων, το μονοτονικό σύστημα έφερε την δυσλεξία στην πρώτη θέση των μαθησιακών δυσκολιών, εξαιτίας της ελλείψεως βασικών κανόνων γραμματικής και τονισμού. Με τόσα πολλά παιδιά να δυσκολεύονται από την απουσία των κανόνων, σκέφτεστε τι θα συμβεί με την απουσία των φωνηέντων τα οποία ενυπάρχουν στο DNA μας από την αρχή της υπάρξεως μας στον πλανήτη;;;

Εφαρμόζοντας την νέα Γραμματική, η ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΘΑ ΧΑΘΕΙ και η ελληνική γλώσσα θα γίνει μια συμβατική γλώσσα όπως και τόσες άλλες.
 Οι δάσκαλοι τελικά καλούνται να «μορφώσουν» Έλληνες;;;;;;;;;;;;;;;;;
 Με ποια γλώσσα;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
 Με ποια γραμματική;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

Ας θυμηθούμε τις ομολογίες των ιδίων των πρωταγωνιστών των προηγούμενων αλλαγών (π.χ. δηλώσεις Ράλλη) και ας αξιώσουμε να διατηρηθεί η Ελληνική γλώσσα, έτσι όπως μας παραδόθηκε, με την ετυμολογία της, με την μουσικότητα της και το βασικότερο όλων την σημασιολογία της! Γιατί το κάθε γράμμα μας έχει την βαρύτητά του, ο κάθε φθόγγος έχει την μουσικότητα του, και ο κάθε τόνος είχε την αξία του. Ας εκτιμήσουμε την ελληνική μας γλώσσα για να μας σεβαστούνε και οι εταίροι μας σαν λαό με θέληση, με δυναμισμό και με υπόσταση!

Σε αυτές τις σελίδες θα παρατηρήσετε αλλαγές και παραλείψεις που κάνουν οι συγγραφείς, έτσι ώστε το βιβλίο να τείνει να μοιάσει στην αγγλική γραμματική. Μιας και ο κύριος Βρασίδας μας κάνει εισαγωγή στα φωνήεντα και στα σύμφωνα, στην επόμενη σελίδα, λογικό θα ήταν να μας συστήσει τα (7) επτά φωνήεντα της ελληνικής γλώσσας…
 Όμως,…….

Τα φωνήεντα (4 + 1) εμφανίζονται μόνον στο εξώφυλλο της τσάντας! Τα η, υ, ω είναι ανύπαρκτα!
 Αλλά και τα σύμφωνα: ξ και ψ έχουν εξαφανιστεί!

Και η ανάλυση στις επόμενες 2 σελίδες συνεχίζει μόνο με τα σύμφωνα… Ουδέν σχόλιο για τα φωνήεντα…

Τα χειλικά, οδοντικά και λαρυγγικά σύμφωνα ενώθηκαν, ανακατεύθηκαν και ξαναχωρίστηκαν όπως βόλευε τους συγγραφείς σε τριβόμενα και κλειστά !
 Και η «ανάμιξη» των συμφώνων συνεχίζεται…
 Ευτυχώς που υπάρχει και το «ταχύμετρο» για να διδάσκονται τα παιδιά μας την αλφάβητο! – βέβαια, με στροβιλισμό το δίχως άλλο!

Και ολοκληρώνοντας την ενότητα, γίνεται και μια μικρή αναφορά για τα ξ και ψ σαν διπλά γράμματα, ενώ καθιερώνονται τα γκ, μπ, ντ στην αλφάβητο…

Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΕΛΜΟΥΖΟΣ (www.syllogosdelmouzos.gr)(τελευταίες αναρτήσεις) , ΑΝΆΡΤΗΣΕ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΜΕ ΤΙΤΛΟ ” Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΕΠΑΦΗ” ΠΡΟΚΗΡΥΣΣΟΝΤΑΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ , ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΑΠΟΣΤΑΛΛΕΙ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ (ΚΥΡΙΑΣ) ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ.
 

Τρίτη 17 Ιουλίου 2012

ΝΑΙ ΣΤΙΣ ΠΑΝΗΓΥΡΕΙΣ, ΟΧΙ ΣΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ

Ναί στίς Πανηγύρεις, χι στά πανηγύρια!
 
Όλοι περιμένουμε τίς καλοκαιρινές διακοπές τήν δεια, γιά να νακουφισθομε λίγο πό τήν κούραση τς ργασίας καί τήν πλήξη τς καθημερινότητας. σο περνον τά χρόνια, τόσο αξάνεται ατή νάγκη. Καί λέγοντας «σο περνον τά χρόνια» ννοομε καί τά χρόνια τς λικίας το καθενός, λλά καί τά χρόνια τς νθρωπότητας συνολικά.
μαρτία, τά χαλαρά θη καί φύσικος καί πάνθρωπος σύγχρονος τρόπος ζως, ποος χει καταντήσει τόν νθρωπον πό βασιλέα τς κτίσεως σέ δολο τν κατακτήσεων καί κατασκευασμάτων του, μς χει γίνει σήκωτο βάρος. Γι’ ατό και ασθανόμαστε τήν νάγκη διακοπν πολύ περισσότερο πό παλαιότερες γενεές, λλά καί πολύ περισσότερο π’ τι τήν ασθανόμασταν μες ο διοι πρίν μερικά χρόνια.
ν περιμένουμε τήν διαφορετική ζωή χωρίς τό γχος καί τίς πιέσεις τς καθημερινότητας, συνήθως δέν χουμε τά ναμενόμενα ποτελέσματα, λλά πλς μιά μετατόπιση τς συνηθισμένης “κακς” ζως σέ να πιο εχάριστο τόπο. Πολλές φορές παραχαλαρώνουμε μέ ποτέλεσμα να χαλμε τίς ρχές μας, καί ντί νά φεληθομε, βλαπτόμαστε.
Χριστός χρησιμοποιε πλθος εκόνων, βγαλμένες πό τήν καθημερινή ζωή τν γεωργν, ψαράδων καί ποιμένων. Βλέποντας πό κοντά ατές τίς εκόνες, τό πιό φυσικό εναι νά θυμόμαστε τά λόγια το Χριστο καί νά ρθουμε πιό κοντά Του: «γώ εμι Ποιμήν καλός», «γώ εμι μπελος ληθινή».
πειδή ο εκόνες ατές μς χουν γίνει ξένες, καί πειδή τις ποιμενικές καί γροτικές ργασίες τίς φήσαμε στά χέρια ξένων, γι’ ατό καί τά λόγια το Χριστο μς γιναν ξένα. Δυστυχς, πως γίνεται  μετάδοση συνηθειν στίς διεθνες σχέσεις, τσι γίνεται καί στό σωτερικό τς χώρας. Μέ να λόγο: Δεχόμαστε καί υοθετομε τά κακά το λλου, πορρίπτουμε τά καλά του, καί ξεχνμε κόμα καί τά καλά μας.
Κάποτε Θεός μς ταν παραίτητος, δέν κάναμε βμα χωρίς την ελογία Του. Χριστός μς ξεκαθαρίζει τά πράγματα καί μς καλε νά νωθομε μαζί Του: «Μείνατε ν μοί κγώ ν μν. Καθώς τό κλμα ο δύναται καρπόν φέρειν φ’ αυτο, άν μή μείνη ν τ μπέλ, οτω οδέ μες, άν μή ν μοί μείνητε. γώ εμι μπελος, μες τά κλήματα. μένων ν μοί κγώ ν ατ, οτος φέρει καρπόν πολύν, τι χωρίς μο ο δύνασθε ποιεν οδέν. άν μή τις μείνη ν μοί, βλήθη ξω ς τό κλμα και ξηράνθη, καί συνάγουσιν ατά καί ες τό πρ βάλλουσι, καί καίεται» (ωάν. ιε’ 4-6).
Τό Εχολόγιον τς κκλησίας μας ποδεικνύει τό πόσο εχε διαποτισθ καθημερινή ζωή καί δραστηριότητα τν νθρώπων πό την νάγκη τς Ελογίας: Εχή πί ελογήσει σπόρου, Εχή ες τό ελογσαι λωνα, Εχή ες φύτευμα μπελνος, Εχή πί τρυγς μπέλου, Ευχή πίελογήσεως ονου, Εχή ες τό ευλογσαι ποίμνην, γιά νά ναφέρουμε μόνο μερικές. Καί σέ κάθε . κολουθία δεόμαστε πέρ εκρασίας έρων, εφορίας τν καρπν τς γς καί καιρν ερηνικν.
Δυστυχς ατή πίστη καί κατά συνέπειαν ατή γεμάτη ελογιν ζωή, σέ μεγάλο βαθμό πουσιάζουν πό τά χωριά μας. Ο νθρωποι χουν γίνει σχετοι μέ τόν Χριστό καί μέ τήν ργασία τους. χουν παραδοθ στά χέρια τν “εδικν”, τους ποίους βλέπουν σάν μάγους πού θά τούς φτιάξουν τά κατάλληλα φάρμακα, καί τν ξένων ργατν, ο ποοι ζον κάτω πό θλιες συνθκες σάν νά σαν ο νέοι σκλάβοι, με τή διαφορά τι ο παλαιοί σκλάβοι, πως τούς ξέρουμε πό τήν στορία,πιστρατεύτηκαν νά καλλιεργήσουν τίς τεράστιες φυτεες καί κτάσεις τν μεγαλογαιοκτημόνων, ν σήμερα καθένας χει καί πό δύο - τρες σκλάβους γιά τά 10 - 20 στρέμματά του, πειδή τά “μανάρια” του κάθονται καί τριγυρνον νεργα καί σκοπα στά στικά κέντρα.
θρησκευτικότητα τέτοιων νθρώπων βρίσκεται σέ λλες σφαρες, κτός ατς τς ζως. Γι’ ατό καί τόν ερέα δν τόν θεωρον πιά διδάσκαλο καί πατέρα, λλά πάλληλό τους, γιά νά τούς κάνη καμιά διωτική λειτουργία καί κυρίως τίς κηδεες καί τά μνημόσυνα τν δικν τους. ρα καί τόν Θεόν, πό Θεόν ζώντων τόν ποβίβασαν σέ Θεόν νεκρν!
Καί τώρα ρχεται σειρά μας. μες ο κάτοικοι τν πόλεων, πού περιμένουμε τόσο πολύ τήν δειά μας γιά νά ζήσουμε γιά λίγο μιά πιο φυσιολογική ζωή, τί κάνουμε; Προσαρμοζόμαστε στά δεδομένα ατά πού περιγράψαμε παραπάνω, σάν νά μή εχαμε κούσει ποτέ κάτι λλο. πό την πνευματικότητά μας δέν μεταφέρουμε τίποτα στό χωριό, λλά τή βάζουμε γιά να-δύο μνες στό ψυγεο. Τίς ργασίες μας τίς ναθέτουμε κι μες στόν τάδε λβανό καί στόν τάδε Πακιστανό, φο λοι τσι κάνουν.
ρχεται ορτή καί βρίσκουμε κλειστή την κκλησία. Τί νά κάνουμε;
Δέν βαριέσαι! Περνμε κι μες τήν ρα μας στήν καφετέρια πηγαίνουμε στό πανηγύρι το διπλανο χωριο. Καί κε συναντομε τό διο χάλι. ορτάζει κκλησία το χωριο: 50 εναι μέσα, 300 π’ ξω. Τελικά δεχόμαστε τι εμαστε γιά τά πανηγύρια; ν ναί, δέν θά ργήσουμε πανηγυρίζοντας νά πέσουμε στόν γκρεμό σάν τά γουρούνια τς Εαγγελικς περικοπς.
ν μως χι, πρέπει νά κμεταλλευθομε τό φετινό καλοκαίρι. λοι μαζί, νας βοηθός το λλου νά λλάξουμε τούς αυτούς μας καί τόν τόπο μας. συρροή πλήθους στά στικά κέντρα εναι δεγματριτοκοσμικς χώρας. νθρωπος ποκομμένος πό τήν πασχόληση με τή γ ρρωσταίνει ψυχικά, λλά καί προσκολλημένος στή γ πεθαίνει πνευματικά. χουμε νάγκη νας τόν λλον, καί λοι τίς πρεσβεες τν γίων μας. Να κμεταλλευτομε, λοιπόν, τό πιό χαλαρό μας πρόγραμμα για νά πλησιάσουμε τήν κκλησία καί τούς συνανθρώπους μας, στε να λληλοδιδαχθομε. χουμε νά μάθουμε πολλά καί πό τόν πλέον γράμματο τσοπάνη. λλά χουμε καί τήν ποχρέωση νά μεταδώσουμε τίς καλές συνήθειες ς πρός θέματα κκλησιασμο, πνευματικο προγράμματος, νηστειν κ. . στούς πολλές φορές κατήχητους συνανθρώπους μας. Καί ν χρειασθ, ς πιέσουμε καί λίγο τούς ερες, τό περιμένουν. Πολλοί θέλουν νά γίνουν σωστοί φημέριοι, λλά ποχώρησαν στίς ντιδράσεις τν χωρικν. Ατό πού πρέπει πάση θυσία νά σταματήση εναι τά φαγοπότια κατά τίς παραμονές τς πανηγύρεως το κάθε ερο Ναο. Τό φαινόμενο να ξεκιν τό πανηγύρι τς Κοιμήσεως τς Θεοτόκου μέσα στήν νηστεία με ψητά, κλαρίνα καί τελευταα καί με στρηπτίζ(!) εναι ψίστη βρις πρός την Μητέρα λων μας, ποία εναι - διαίτερα στά χαλεπά χρόνια τά ποα διανύουμε - μόνη λπίς τν Χριστιανν.
Στά χέρια μας εναι νά ξαναζωντανέψη λληνική παιθρος, για νά χουν τά παιδιά καί γγόνια μας ναν τόπο νά ζον ξιοπρεπς και πνευματικά. ρχή εναι δύσκολη, μετά, τό να καλό θά φέρει τό λλο.
π. Γεώργιος Χάας