Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

ΝΕΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ



Όλο και περισσότερο παρατηρούμε την μεγάλη επιρροή που ασκούν οι νέες τεχνολογίες στον τομέα της εκπαίδευσης. Οι υπολογιστές, το δίκτυο World Wide Web, και η διαχυτικότητα που προσφέρει το Internet, έχει παρακινήσει πολλούς ερευνητές να εξετάσουν τις δυνατότητες και τις προκλήσεις που τυχόν να έχουν στο τομέα της παιδείας. 

Την ώρα που στον υπόλοιπο κόσμο ο τεχνολογικός εξοπλισμός θεωρείται απαραίτητος στην εκπαίδευση, οι νέες τεχνολογίες γίνονται μέσο διδασκαλίας και οι μαθητές ενθαρρύνονται στη χρήση τους, στην καρδιά της Μέκκας της Τεχνολογίας, το μολύβι, το χαρτί και το χάρτινο βιβλίο είναι τα μόνα εργαλεία διδασκαλίας που κρίνονται αποδεκτά.
Πίσω από αυτήν την επιλογή κρύβεται η άποψη ότι σχολεία και υπολογιστές είναι ασύμβατα μεταξύ τους. Περίπου 160 σχολεία στις Ηνωμένες Πολιτείες ακολουθούν την ίδια φιλοσοφία. Η χρήση των υπολογιστών -εκτιμούν οι εμπνευστές της- έχει αρνητικές συνέπειες στη φυσική δραστηριότητα, τη δημιουργική σκέψη, την επικοινωνία ανάμεσα στους μαθητές, τη συγκέντρωση των παιδιών στο μάθημα.

«Δεν νομίζω ότι χρειάζεται κανείς την τεχνολογία για να μάθει γραμματική», δήλωνε στην εφημερίδα “Νιου Γιορκ Τάιμς” ένας εργαζόμενος της Σίλικον Βάλεϊ, τα παιδιά του οποίου φοιτούν σε σχολείο όπου δεν υπάρχει ούτε ένας υπολογιστής και το οποίο ακολουθεί την εκπαιδευτική μέθοδο του αυστριακού φιλόσοφου και παιδαγωγού Ρούντολφ Στάινερ. «Η ιδέα ότι μια εφαρμογή του iPad μπορεί να διδάξει καλύτερα τα παιδιά μου πώς να διαβάζουν ή να μάθουν ευκολότερα αριθμητική είναι απλώς γελοία», προσθέτει ο ίδιος.
Αυτός ο πατέρας δεν είναι τόσο “τεχνοφοβικός” όσο θα πίστευε κανείς: διαθέτει πτυχίο πληροφορικής, εργάζεται στην Google και δεν πηγαίνει πουθενά χωρίς το iPad και το “έξυπνο” κινητό του. Η κόρη του, όμως, που πηγαίνει στην πέμπτη τάξη του Δημοτικού, «δεν ξέρει πώς να χρησιμοποιήσει το Google». Ο γιός του πηγαίνει στο Γυμνάσιο κι έχει μόλις αρχίσει να μαθαίνει.
Μαζί θα συμφωνούσαν και κάποιοι ειδικοί της εκπαίδευσης. Όπως υποστηρίζουν, δεν έχει αποδειχθεί ότι η χρήση υπολογιστών και λοιπών τεχνολογικών γκάτζετς, συνδέονται με τη βελτίωση των επιδόσεων των μαθητών.

Η παραδοσιακή μορφή διδασκαλίας θέλει τον εκπαιδευτικό να βοηθάει το μαθητή να εσωτερικεύσει τη γνώση που προσφέρουν τα σχολικά βιβλία, μια γνώση που παρουσιάζεται ως πιστή περιγραφή μιας αμετάβλητης πραγματικότητας. Έμφαση δίνεται στο πως ο μαθητής θα συλλάβει το τμήμα της πραγματικότητας που του παραδίδεται έτοιμο (εξ’ ου και η «παράδοση του μαθήματος») -και υποτίθεται ότι υπάρχει έξω απ’ αυτόν- και στο πως ο εκπαιδευτικός θα εξαφανίσει τις αμφισημίες ή τα σκοτεινά σημεία, μεταφέροντας την ίδια γνώση σε όλους τους μαθητές. Αυτό το είδος διδασκαλίας είναι σε όλους μας πολύ οικείο και, αναμφισβήτητα, απαραίτητο σε κάποιες περιπτώσεις (ο τρόπος που εξετάζονται οι μαθητές στις Πανελλήνιες εξετάσεις, εξάλλου, ενθαρρύνει αυτού του είδους τη διδασκαλία). Η τεχνολογία, σ’ αυτό το είδος διδασκαλίας, μπορεί απλώς να συμβάλει σε μια πιο ελκυστική και πλούσια παρουσίαση των πληροφοριών που συνθέτουν τη προσφερόμενη γνώση. 

Δευτέρα 28 Μαΐου 2012

ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ....ΕΓΩΙΣΜΟΣ ή ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ?

Η Ελλάδα τον τελευταίο καιρό βρίσκεται συνέχεια σε μια σειρά αναπάντητων ή καλύτερα κατευθυνόμενων διλημμάτων. Ο πάνσοφος ελληνικός λαός σύρεται άβουλα να απαντήσει σε εγωιστικά διλήμματα που τον οδηγούν στο αυτονόητο. Έχω πέντε-έξι διλήμματα να σας βάλω....Μνημόνιο ή χρεοκοπία??  Καινούριο ή παλιό??
Καταστροφή ή ανάπτυξη??  Ευρώ ή δραχμή??  Ελπίδα ή χάος??  Λες και έχω τα ευρώ για να μη θέλω τη δραχμή.
Ξέρετε τι είναι επιλεκτική χρεοκοπία?... Εμείς μέσα στο ευρώ, αλλά τα ευρώ έξω από την τσέπη μας.


Διαβάστε τι έγραψε ο Κώστας Βαξεβάνης για τον...εγωισμό των διλημμάτων.
 
Αυτός που επιμένει να βάζει διλήμματα στους άλλους, δεν ενδιαφέρεται απαραίτητα για την απάντηση. Τον νοιάζει ο εαυτός του. Τα διλήμματα μπορεί να τα βάζει από μόνη της η ζωή και δέχεται πάντα πάνω από μία απαντήσεις. Η επιμονή στη μία απάντηση είναι συνήθως η απαίτηση για μια απάντηση που βολεύει. Το δίλημμα είναι ένας τρόπος να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου, φέρνοντας σε δύσκολη θέση κάποιον άλλο.

Στη σφαίρα του προσωπικού, το δίλημμα μπορεί να έχει μια εντιμότητα. Να είναι η αγωνία που θέλει απάντηση, η αίσθηση που προσπαθεί να επιβεβαιωθεί, ο εγωισμός που φοβάται να διαπραγματευτεί. Ίσως να είναι τα ακατάλληλα λόγια, την ακατάλληλη στιγμή. Στο πεδίο του πολιτικού, το δίλημμα είναι κάτι πιο επικίνδυνο. Είτε είναι γεμάτο από εκβιαστικές προθέσεις είτε αντιπροσωπεύει την ισχυρή πίστη για μια αλήθεια, απαιτεί απάντηση, χωρίς να ενδιαφέρει αν είναι λάθος. Αρκεί να είναι η απάντηση που απαιτείται.

Μπορεί κάποιος Έλληνας πολίτης να πάρει θέση στο δίλημμα «σε ποιον ανήκει το διεκδικούμενο Κασμίρ, στην Ινδία ή στο Πακιστάν;». Προφανώς όχι, γιατί δεν ξέρει το ιστορικό της αντιπαράθεσης μεταξύ των δύο χωρών. Επίσης το Κασμίρ δεν έχει καμία σχέση με τις εκλογές στην Ελλάδα. Για κάποιο λόγο, πολλοί 'Ελληνες θεωρούν πως πρέπει να απαντήσουν στα διλήμματα που σφυρίζουν γύρω τους το τελευταίο διάστημα επειδή συνδέονται με τις εκλογές και το μέλλον τους.

«Ευρώ ή δραχμή;», «μέσα ή έξω από την Ευρωζώνη», «με την Ευρώπη ή απομονωμένοι;» Ο καθένας δίνει τη δική του απάντηση, θεωρώντας πως απαντά για την τύχη του και όχι για το πού ανήκει το Κασμίρ. Κι όμως τα περισσότερα από αυτά τα διλήμματα μπορεί να τα απαντήσει κάποιος μόνο αν έχει γνώσεις και μάλιστα περισσότερες από όσες απαιτεί η διαμάχη στο Κασμίρ ή τη Βοζνία Ερζεγοβίνη. Παρ' όλα αυτά τα διλήμματα θεωρούνται οικεία και προς απάντηση. Όχι λόγω γνώσης, αλλά για λόγους εξοικείωσης. Θα υπάρχει αύριο το ευρώ; Τι σημαίνει επιστροφή στη δραχμή; Μας απασχολεί τώρα; Μπορεί να υπάρξει Ευρώπη χωρίς πραγματική πολιτική και οικονομική ενοποίηση;

Όλα αυτά εξαρτώνται από την Ελλάδα; Είναι ερωτήματα τα οποία πρέπει να ξέρει κάποιος, για να απαντήσει τα διλήμματα που έντεχνα μπαίνουν. Δεν μπαίνουν όμως τα ερωτήματα, αλλά τα διλήμματα που απαιτούν αφενός μια αυτόματη αντανακλαστική απάντηση και αφετέρου σχετίζονται περισσότερο με την Μπο-τσούανα παρά με τις ελληνικές εκλογές. Ένα πραγματικό δίλημμα που μπαίνει, για παράδειγμα, στις εκλογές από μόνο του είναι αν μπορεί κάποιος να εμπιστευτεί αυτούς που αυτοαπακαλούνται ευρωπαϊστές, εκσυγχρονιστές, ή όπως αλλιώς, για να τους ακολουθήσει στον δρόμο που επαγγέλονται. Ακόμη και αν είναι ο σωστός, μπορεί να τους πιστέψει κάποιος; Αυτό το ουσιαστικό δίλημμα χάνεται βέβαια μέσα στις κραυγές των φοβικών διλημμάτων.

Συγχωρέστε με που δεν μπορώ να πιστέψω πως όσοι μέχρι την τελευταία μέρα της εξουσίας τους ψήφιζαν νομοσχέδια υπέρ συγκεκριμένων συμφερόντων με πυροβολούν τώρα με τρομερά διλήμματα γιατί θέλουν να με σώσουν. Ή πως αυτοί που έλεγαν πως τίποτα δεν μπορούμε να διαπραγματευτούμε με τους «έξω» ξαφνικά θα αλλάζουν πουκάμισα στις τουαλέτες των Βρυξελλών από το άγχος της διαπραγμάτευσης. Τα διλήμματα δεν χρειάζεται να τα απαντήσουμε. Μόνο τις ερωτήσεις. Το ερώτημα, για παράδειγμα, αν θέλει κάποιος να είναι στην Ευρώπη ή όχι δεν μπορεί να απαντηθεί έχοντας στη σκέψη μας τη Μέρκελ και τον Σόιμπλε. Είναι αυτοί η Ευρώπη των τόσων εκατομμυρίων πολιτών; Είναι οι ουρανοξύστες μόνο του City και της Bundesbank; Τα γραφεία της Goldman Sachs και οι σέχτες με τους εξτρεμιστές του χρήματος;

Η Ευρώπη είναι πολιτισμός, τα πρώτα αιτήματα για κοινωνική δικαιοσύνη στην υφήλιο. Είναι εκατομμύρια άνθρωποι που θέλουν την πολιτική να ορίζει την οικονομία και όχι τα τζάνκι του χρήματος, την πολιτική. Είναι αλληλεγγύη και αγαθά που μπορούν να μοιραστούν όλοι. Ευρώπη δεν είναι να πλουτίζει η Γερμανία τον καιρό της κρίσης. Ούτε να ψάχνουν στα σκουπίδια άνθρωποι που απολύθηκαν στα 55 τους χρόνια.

Ευρώπη είναι οι οραματικές πολιτικές και όχι η «νομοτελειακή» λιτότητα. Οι άνθρωποι και όχι οι τράπεζες. Τι σχέση έχουν με την Ευρώπη ο Αλογοσκούφης και ο Παπακωνσταντίνου, εκτός από τα ευρωπαϊκά τους πτυχία; Τι σχέση έχουν ο Βενιζέλος και ο Γιακουμάτος; Όλοι αυτοί οι εραστές της επαρχιακής αντίληψης του πελατειακού κράτους, του ρουσφετιού και των εξυπηρετήσεων στον κύριο Τάδε και στον κύριο Δείνα; Ποιον κοσμοπολιτισμό έχουν και πού τον κρύβουν και είναι τόσο δυσδιάκριτος τόσα χρόνια; Θαμμένος κάτω από έγγραφα γραφειοκρατίας, μίζες, έργα για ημέτερους και χρήμα για λίγους;

Δεν ξέρω αν είμαι «ευρωπαϊστής», αν ανταποκρίνομαι στα standards της κυρίας Διαμαντοπούλου, αλλά θέλω την Ευρώπη. Αυτή που θέλει ο κάθε Γερμανός, Γάλλος, Ολλανδός αν τον ρωτήσεις και δεν του βάλεις εκβιαστικά διλήμματα. Αν απαντήσουμε ο καθένας πως αυτή η Ευρώπη δεν υπάρχει, τότε δεν είναι αναγκαία. Αν πούμε πως μας αξίζει, τότε πρέπει να την απαιτήσουμε από τις τράπεζες και τις ελίτ.

Κώστας Βαξεβάνης

Δευτέρα 21 Μαΐου 2012

Οι «γύπες» - τελικά - κατασπάραξαν τη χώρα


Διαβάστε τι έγραψε προχθές ο Γ. Δελαστίκι στο Έθνος για κάποια μη κουρεμένα ελληνικά ομόλογα.
 
Μέσα στην πολιτική θύελλα που μαίνεται στη χώρα μας και την προκήρυξη των νέων εκλογών, πέρασε απαρατήρητο σχεδόν από τον ελληνικό λαό ένα γεγονός τεράστιας οικονομικής και πολιτικής σημασίας: την Τρίτη η κυβέρνηση Παπαδήμου πλήρωσε στο 100% της ονομαστικής αξίας τους ελληνικά κρατικά ομόλογα συνολικής αξίας 435 εκατομμυρίων ευρώ που είχαν υπαχθεί στο αγγλικό δίκαιο και...
τα οποία είχαν περιέλθει στα χέρια ακραία επιθετικών κερδοσκοπικών κύκλων που είχαν αρνηθεί κατηγορηματικά να δεχθούν το «κούρεμά» τους στο πλαίσιο του PSI.

Το τραγικό είναι ότι το 90% περίπου των ομολόγων αυτών βρίσκονταν στην κατοχή ενός κερδοσκοπικού οίκου ονόματι Νταρτ Μάνατζμεντ με έδρα στα νησιά Κέιμαν, ο οποίος είχε πληρώσει λιγότερα από 100 εκατομμύρια ευρώ για να αποκτήσει τα ελληνικά ομόλογα-σκουπίδια στη δευτερογενή αγορά και την Τρίτη εισέπραξε περίπου... 400 εκατομμύρια ευρώ, βγάζοντας κέρδος... 300%!!!

Ο οίκος Νταρτ Μάνατζμεντ συγκαταλέγεται στους κερδοσκόπους που ονομάζονται «γύπες». Αυτοί ειδικεύονται στην αγορά ομολόγων που έχουν εκδώσει «κράτη-ψοφίμια», τα οποία απειλούνται με χρεοκοπία. Αγοράζουν τα ομόλογα σε εξευτελιστικές τιμές, γύρω στο 10%-25% της αξίας τους.

Στη συνέχεια εκβιάζουν αδίστακτα τα κράτη. Απαιτούν να τους πληρώσουν τα ομόλογα στο 100% της ονομαστικής αξίας τους (οπωσδήποτε πάντως πάνω από 70-80%) αποκομίζοντας υπερκέρδη. Αν οι χώρες αρνηθούν να πληρώσουν, έχουν πανίσχυρες και εξαιρετικά ειδικευμένες στον τομέα αυτόν ομάδες δικηγόρων και σέρνουν τα κράτη στα δικαστήρια επί χρόνια και χρόνια, κερδίζοντας πάντα τις σχετικές δίκες!

«Οι αγοραστές είναι βέβαιοι πως θα πάρουν τελικά τουλάχιστον τριπλάσια λεφτά ανά ομόλογο από τους ''επενδυτές-κορόιδα'' που συμφώνησαν ''οικειοθελώς'' στο ''κούρεμα''» γράφαμε στη σελίδα αυτή στις 9 Απριλίου, αναφερόμενοι στους κερδοσκόπους «γύπες». Δυστυχώς, οι εκτιμήσεις εκείνες επιβεβαιώθηκαν στο ακέραιο. Οι «γύπες» κατασπάραξαν την Ελλάδα και κέρδισαν 300% από το «οικονομικό κουφάρι» της!

Εγινε μια πολύ κακή αρχή. Ομόλογα αξίας 434 εκατομμυρίων ευρώ που υπάγονται σε ξένο δίκαιο και βρίσκονται στα χέρια «γυπών» πρέπει να πληρωθούν από τη νέα κυβέρνηση φέτος, τον Σεπτέμβριο και τον Δεκέμβριο.

Κι αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά στον εφιάλτη που την απειλεί του χρόνου. Μέσα σε λιγότερους από τρεισήμισι μήνες (από τις 26 Μαρτίου ως τις 5 Ιουλίου του 2013 συγκεκριμένα) πρέπει να πληρωθούν τέσσερα μη «κουρεμένα» ομόλογα υπό ξένο δίκαιο που βρίσκονται στα χέρια επιθετικών κερδοσκόπων, συνολικής αξίας... 2 δισεκατομμυρίων ευρώ! Το 1,4 δισ. ευρώ μάλιστα πρέπει να πληρωθεί σε ένα... δεκαήμερο, στις 25 Ιουνίου και στις 5 Ιουλίου του 2013! Ο απόλυτος εφιάλτης... Υπάρχουν και χειρότερα όμως, τα οποία αποδεικνύουν πόσο εγκληματική από πολιτική σκοπιά πράξη ήταν η αποδοχή του αγγλικού δικαίου στα δάνεια που χορήγησε η ΕΕ στην Ελλάδα.

Τα δάνεια αυτά έχουν ρήτρες «διασταυρούμενης χρεοκοπίας (cross default)». Σε απλά ελληνικά, αυτό σημαίνει ότι αν η κυβέρνηση δεν πλήρωνε το ομόλογο της Τρίτης, είχαν το νομικό δικαίωμα όλοι οι άλλοι κερδοσκόποι «γύπες» που κατέχουν ακόμη ελληνικά ομόλογα συνολικής αξίας 6 δισεκατομμυρίων ευρώ, να ζητήσουν αμέσως τώρα (!) την πληρωμή χωρίς να περιμένουν τη λήξη των δικών τους ομολόγων, ακόμη κι αν είναι ύστερα από δέκα χρόνια!

Στο ίδιο πλαίσιο, μπορούσαν και τα... κράτη της Ευρωζώνης να ζητήσουν να τους δώσουμε αμέσως τώρα πίσω τα... 100 και πλέον δισεκατομμύρια ευρώ που είχαν δώσει ως δάνεια στην Ελλάδα και τα έχουν πάρει όλα οι ευρωπαϊκές τράπεζες! Αυτά προβλέπει το ξένο δίκαιο!

Ζήτησε η απελθούσα κυβέρνηση της Αθήνας γραπτές εγγυήσεις ότι τουλάχιστον οι κυβερνήσεις των χωρών της Ευρωζώνης δεν θα συμπεριφέρονταν ως «γύπες» και δεν θα ζητούσαν πίσω τα δάνεια, αν η Ελλάδα δεν πλήρωνε τους κερδοσκόπους, αλλά... καμία κυβέρνηση δεν της έδωσε τέτοια εγγύηση! Υπέροχοι οι εταίροι της...

ΨΥΧΡΟΛΟΥΣΙΑ
«Νταηλίκια» χωρίς αντίκρισμα

ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να πληρώσει η κυβέρνηση τους κατόχους ελληνικών ομολόγων που υπόκεινται σε ξένο δίκαιο και αρνήθηκαν να δεχθούν το «κούρεμά» τους στο πλαίσιο του PSI, διαβεβαίωνε προ μηνός ως υπουργός Οικονομικών ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Εχει διασφαλίσει την πλήρη στήριξη των κυβερνήσεων της Ευρωζώνης στο θέμα αυτό, μας έλεγε. Αποδείχθηκε όμως ότι η κυβέρνηση τα «έσκασε» ωραία και καλά τα 435 εκατομμύρια στους αιμοδιψείς κερδοσκόπους που τα είχαν αγοράσει μάλιστα στο ένα τέταρτο της αξίας τους και έτσι έβγαλαν κέρδος 300% (!) «στην υγειά των κορόιδων» - δηλαδή του ελληνικού λαού. Οι Ευρωπαίοι εταίροι της κυβέρνησης την άφησαν γυμνή στις ορέξεις των κερδοσκόπων.

Του Γιώργου Δελαστίκ από το ΕΘΝΟΣ,

Τετάρτη 9 Μαΐου 2012

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ...ΑΝΥΠΕΡΘΕΤΩΣ

Νομίζω ότι καλύτερο μήνυμα από αυτό που έδωσαν οι εκλογές της 6ης Μαίου δεν θα μπορούσε να υπάρξει. Επιβεβαιώνοντας πλήρως και το προηγούμενο άρθρο που έγραψα την Παρασκευή πριν τις εκλογές σε αυτό εδώ το ιστολόγιο...μπορείτε να το διαβάσετε παρακάτω.
Ο πάνσοφος Ελληνικός λαός - όπως λέμε χρόνια τώρα για την σωφροσύνη και την οξυδέρκεια του λαού μας, παρόλο που πολλές φορές ψηφίζαμε ( όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων ) ...χαζά και καλή τη πίστη στις ψεύτικες υποσχέσεις των πολιτικών που ενδιαφέρονταν μόνο για την καρέκλα τους και την προσωπική τους επανεκλογή - μίλησε


Το 85% του Ελληνικού λαού είπε ξεκάθαρα  ΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ  ΤΟΥ  ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ.
Όλοι λένε ΝΑΙ στο ευρώ, ΝΑΙ στη σταθερότητα, ΝΑΙ και σε κάποια μορφή μνημονίου ακόμα, αλλά ΟΧΙ σε αυτή τη μορφή και ΟΧΙ σε αυτή την έκταση. Δεν μπορεί το σπάταλο και διεφθαρμένο κράτος να συνεχίζει να λεηλατεί τις ζωές μας. Να τρώνε και να πίνουνε και εμείς να έχουμε υψηλή μείωση στους μισθούς μας και δυσβάσταχτα χαράτσια και όλα αυτά μέσα σε δυο - δυόμισι χρόνια.
Ιδιαίτερα τα τελευταία δύο μνημονιακά χρόνια, πέραν της λαμογιάς, η πολιτική ταυτίζεται πλήρως με την υποδούλωση στην τρόικα και τη βαρβαρότητα απέναντι στο λαό. Η δημοκρατία έχει υποστεί ανεπανόρθωτα ρήγματα. Επί δύο χρόνια, πρωθυπουργοί και υπουργοί, βουλευτές και μεγαλοπαραδημοσιογράφοι, κάθε λογής γραμματείς και φαρισαίοι, δεν έχουν αρθρώσει ένα λόγο ενάντια στην τρόικα και τον ΣΕΒ. Επί δύο χρόνια δεν βρέθηκε ένας σε θέση ευθύνης που να πει ότι “δεν γίνεται να εξοντώσουμε έναν ολόκληρο λαό”. 


Το μήνυμα λοιπόν των εκλογών είναι να ενωθούν όλα τα κόμματα και να πιέσουν για την αλλαγή του μνημονίου. 
 
Κακό πράγμα να μην έχουμε πέντε πολιτικούς, πέντε οικονομολόγους, πέντε διπλωμάτες που να ορθώσουν το ανάστημά τους και να αντιταχθούν στα σκοτεινά τους σχέδια. Θα πρέπει σε συνεργασία και με τις άλλες χώρες του Νότου ( Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία και Γαλλία ) να παλέψουμε για το μέλλον ων παιδιών μας. 
Να αφήσουν τα κόμματα τις μικροπολιτικές τους σκοπιμότητες και να ενωθούν ενάντια στην μνημονιακή πολιτική. Πρέπει να οδηγηθούμε σε αλλαγή της πραγματικής μας πολιτικής μια που ανάκαμψη μέσω μόνο της επαχθούς λιτότητας δε γίνεται.    Είναι ξεκάθαρο πλέον - και το ΔΝΤ το ξέρει - ότι οι περικοπές δαπανών σε μια οικονομία σε ύφεση κάνουν απλώς την ύφεση βαθύτερη. Και η καραμέλα της ανάπτυξης που πιπιλάνε λιώνει πιο εύκολα και από παγάκι στη Σαχάρα.

Παρασκευή 4 Μαΐου 2012

ΟΛΑ ΕΓΩ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΑ ΑΛΛΑΞΩ???

Δεν μας βλέπουν...απλά μας κοιτάζουν και αυτό μερικές φορές, Δεν μας ακούν, Δεν ενδιαφέρονται, Δεν νιώθουν, Δεν σκέπτονται, Δεν έχουν δουλέψει, Δεν έχουν φιλότιμο, Δεν πάνε φυλακή, Δεν μας σέβονται, Δεν διάβασαν το μνημόνιο, Μας βρίζουν, Μας ενοχοποιούν, Μας κοροϊδεύουν, Μας τάζουν, Μας αγνοούν, Μας Ξε-τάζουν, Μας υπόσχονται, Μας παραπλανούν, Μας δουλεύουν, Για μας δεν δουλεύουν, Έχουν απο 5 σπίτια ο καθένας, Έχουν σωματοφύλακες,  Έχουν ασυλία, Έχουν παχυλούς μισθούς, Έχουν τηλέφωνα δωρεάν, Έχουν δωρεάν μετακινήσεις, Έχουν δωρεάν διαμονές, Έχουν επιχορηγήσεις, Έχουν "καρέκλες" και "τζάκια", Έχουν πουλήσει την Ελλάδα, Έχουν πουληθεί οι ίδιοι, Έχουν φυλακίσει αθώους, Έχουν αποφυλακίσει ενόχους, Έχουν "φίλους" τα κανάλια, Αν δεν πας να ψηφίσεις κερδίζουν, Αν ρίξεις λευκό κερδίζουν, Αν ρίξεις άκυρο κερδίζουν, Αν πάρεις όπλο και καθαρίσεις μερικούς τους κάνεις ήρωες, Αν φύγεις απο την χώρα νιώθεις άσχημα, Αν μείνεις είσαι μαζόχας, Αν όμως προσέξεις τι ψηφίζεις, τότε μπορεί και να αλλάξουν όλα τα παραπάνω ...
ΟΛΑ ΕΓΩ??? ... ΜΙΑ ΖΩΗ ΕΓΩ?? 
Και τώρα μου ζητούν να ψηφίσω υπεύθυνα γιατί θα φταίω πάλι ...ΕΓΩ
Τώρα στις εκλογές...
Μου ζητούν να βάλω την λογική πάνω από το πάθος...
Μου ζητούν να βάλω χαλινάρι στα όνειρά μου...γιατί αυτό είναι επικίνδυνο
κι ας βάλω ταφόπλακα στα όνειρα των παιδιών μου...
Μου ζητούν να κοντρολάρω καλά την μπάλα...
Μου ζητούν να σουτάρω εκεί που πρέπει...
Μου ζητούν να κάνω delete...
Μου ζητούν να μην είμαι delayed...
Mου ζητούν το παρελθόν μου να είναι history...
κι ας μου ετοιμάζουν ένα μέλλον μου misery...
Μου ζητούν εγώ να είμαι   aster...ι
κι ας μου δίνουν αυτοί disaster...
Μου ζητούν να αρθώ στο ύψος των περιστάσεων 
για να ανέβουν αυτοί στον κόσμο των παραστάσεων.

ΚΑΙ ΑΣ ΜΕ ΕΙΧΑΝ ΕΜΕΝΑ ΣΤΟ ΜΕΣΟΔΙΑΣΤΗΜΑ   χεσ...., κλασ.. συμπληρώνετε εσείς ότι λέξη ή δίστιχο θέλετε στα σχόλια αμέσως παρακάτω.  ΚΑΛΟ ΒΟΛΙ.